اثر پرآزاري و غلظت اسپور جدايه هاي Didymella rabiei بر واكنش ژنوتيپ هاي نخود به بيماري برق زدگي

گياه نخود سومين لگوم غذايي مهم جهان است. برق زدگي مخربترين بيماري نخود است كه توسط قارچ Didymella rabiei ايجاد مي شود. شناسايي منابع مقاومت در ژرم پلاسم نخود جهت برنامه هاي به نژادي و مديريت بيماري ضروري است. به منظور بررسي تأثير غلظت اسپور و شدت پرآزاري جدايه بر واكنش ژنوتيپ هاي نخود به بيماري برق زدگي، آزمايش فاكتوريلي در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار اجرا گرديد. اثر دو جدايه (A3: با پرآزاري متوسط و A6: با پرآزاري شديد) و غلظت اسپور (105، 105 × 2، 105 × 5 اسپور در هر ميلي ليتر آب مقطر) بر شاخص و شدت بيماري در 20 ژنوتيپ نخود مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه شاخص بيماري و شدت آن تحت تأثير غلظت اسپور، پرآزاري جدايه ها و ژنوتيپ هاي نخود قرار گرفت و بين ژنوتيپ ها، جدايه ها و غلظت هاي اسپور تفاوت معني داري مشاهده شد. شدت بيماري با افزايش غلظت اسپور از 105 × 2 به 105 × 5 اسپور در هر ميلي ليتر براي ارقام مقاوم ILC 202، ILC72، ILC3279، ICC3996 و ICC12004 افزايش يافت، در حالي كه شدت بيماري ژنوتيپ هاي حساس تحت تأثير همه  غلظت هاي اسپور بود. ارقام افتراقي نخود از جمله ILC202، ILC72، ILC3279، ICC3996 و ICC12004 در برابر تمام غلظت هاي اسپور جدايه A3 مقاوم بودند، در حاليكه به غلظت 105 × 2 اسپور جدايه A6 حساس بودند. غلظت اسپور 105 × 2 با جدايه A3 بيشترين تفاوت را ميان ژنوتيپ هاي نخود بر اساس ميانگين شاخص بيماري ايجاد كرد. اطلاعات به دست آمده از اين تحقيق مي تواند در برنامه هاي به نژادي ارقام نخود و مطالعات بررسي تنوع بيماري زايي جمعيت قارچ مورد استفاده قرار گيرد.