كاهش تزويج متقابل و قطبش متعامد در يك آنتن آرايه‌اي ميكرواستريپي فشرده با استفاده از يك جفت تشديدگر پارازيتي

يك روش مؤثر و چند منظوره جهت كاهش هم‌زمان تزويج متقابل و قطبش متعامد در يك آنتن آرايه اي صفحه H دو عنصري با يك ساختار فشرده ارائه مي گردد. در اين روش، يك جفت عنصر ميكرواستريپي پارازيتي در كنار لبه هاي تشعشعي در دو پچ تشعشعي قرار گرفته و با ايجاد يك مسير تزويج ميداني جديد و مخالف با تزويج اصلي منجر به افزايش چشمگير ايزولاسيون مي شود. علاوه بر اين، به‌دليل شكل و موقعيت قرارگيري اين نوارهاي پارازيتي، ميدان نزديك حاصل از جريان هاي متعامد روي پچ ها به‌طور قابل توجه خنثي شده و منجر به حذف قطبش متعامد و بنابراين افزايش خلوص قطبش مي شود. همچنين، اين روش مي تواند تا حد 8 دسي بل از افزايش قطبش متعامد ناشي از خطاي موقعيت پروب روي پچ ها جلوگيري كند. براي اعتبار سنجي روش ارائه شده، يك نمونه بهينه، ساخته و اندازه گيري شده و با نتايج شبيه سازي مقايسه مي گردد. اندازه گيري ها ايزولاسيوني بهتر از 32 دسي بل، تطبيق امپدانسي بالاتر از 30 دسي بل و قطبش متعامدي در حدود 38 دسي بل (با حداقل 10 دسي بل كاهش) را نشان مي دهد كه تطابق مناسبي با شبيه سازي دارند. ويژگي هاي اين طرح، عدم كاهش بهره و بازده تشعشعي و كاهش فركانس تشديد در حد 150 مگاهرتز مي باشد كه مي تواند اندازه كلي آرايه را كاهش دهد. در نهايت، مقايسه با كارهاي جديد به همراه بحث روي نتايج نيز ارائه مي گردد.