اثربخشي درمان تلفيقي شناختي‌رفتاري - ذهن‌آگاهي بر تعارض زناشويي و اضطراب زنان داراي حسادت بيمارگون

هدف: حسادت بيمارگون نسبت به همسر، يكي از شايع‌ترين شكايات زوج‌هاي مراجعه كننده براي زوج‌درماني است. اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان تلفيقي شناختي‌رفتاري ذهن‌آگاهي بر كاهش تعارض زناشويي و اضطراب زنان داراي حسادت بيمارگون انجام گرفت. روش: بدين منظور از روش شبه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه گواه استفاده شد. نمونه پژوهش شامل 34 زن داراي حسادت بيمارگون بود كه به شيوه نمونه‌گيري هدفمند از بين زنان مراجعه كننده به مراكز مشاوره اصفهان انتخاب شد. روش مداخله شامل 10 جلسه‌ي گروهي درمان تلفيقي شناختي‌رفتاريذهن‌آگاهي بود كه براي گروه آزمايش اجرا شد. به منظور سنجش متغيرها از پرسشنامه تعارض زناشويي (براتي و ثنايي، ۱۳۷۹) و اضطراب حالتصفت (اشپيلبرگر و همكاران، 1983) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با روش آماري تحليل واريانس چند متغيري با كنترل پيش آزمون انجام گرفت. يافته‌ها: نتايج كاهش معناداري را در ميانگين نمرات گروه آزمايش در هر دو متغير اضطراب و تعارض زناشويي در مراحل پس‌آزمون و پيگيري نشان داد، ليكن در نمرات گروه گواه تغيير محسوسي مشاهده نشد. (0.0005 p) نتيجه‌گيري: بنابراين درمان تلفيقي شناختي‌رفتاري ذهن‌آگاهي در كاهش اضطراب و تعارض زناشويي زنان داراي حسادت بيمارگون مؤثر بوده و مي‌تواند مورد استفاده‌ي متخصصان زوج‌درماني و روان درمانگران قرار گيرد.