فراتحليل آموزش‌هاي تنظيم هيجان بر كاهش نشانگان اختلال افسردگي

تنظيم هيجان يكي از حوزه‌هايي است كه در دهه‌ي اخير در زمينه‌ي سبب‌شناسي افسردگي مورد توجه بوده است. نتايج مطالعات اثربخشي آموزش‌هاي تنظيم هيجان بر افسردگي متفاوت و متناقض است. بنابراين هدف اين فراتحليل، تعيين ميزان اثربخشي آموزش‌هاي تنظيم هيجان بر كاهش نشانگان اختلال افسردگي بود. روش: اين پژوهش با استفاده از تكنيك فراتحليل و با يكپارچه كردن نتايج تحقيقات مختلف، اندازه اثر آموزش‌هاي تنظيم هيجان را مشخص مي‌نمايد. براي دستيابي به اين هدف، ادبيات پژوهشي مربوطه، در پايان‌نامه‌ها و مقاله‌هاي انتشاريافته در مجلات علمي بين سال‌هاي 1389 تا 1399 بررسي شد. 17 پژوهش(14مقاله و 3 پايان نامه) قابل قبول از لحاظ روش شناختي انتخاب شدند و فراتحليل بر روي آن‌ها انجام گرفت. تجزيه و تحليل داده‌ها و محاسبه اندازه اثر با استفاده از نرم افزار CMA2 و شاخص gهجز انجام شد. يافته‌ها: يافته‌هاي حاصل از اين فراتحليل نشان داد كه ميزان اثر تصادفي آموزش‌هاي تنظيم هيجان بر كاهش نشانگان اختلال افسردگي (39/1) است (001/0 P) كه مطابق جدول كوهن اندازه‌ي اثر بزرگ ارزيابي مي‌شود و اين مقدار از معناداري باليني بالايي برخوردار است. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه آموزش‌هاي تنظيم هيجان مي‌تواند به عنوان روشي مناسب براي كاهش اختلال افسردگي در مراكز آموزشي و درماني استفاده شود.