ضرورت حشر موجودات و بررسي تفصيلي حشر حيوانات از ديدگاه حكمت متعاليه

The Necessity of Resurrection of Beings and the Detailed Study of Resurrection of Animals from Viewpoint of Transcendent Wisdom

هر ممكن الوجودي در نظام خلقت الهي، نيازمند دو چيز مي باشد: يكي فاعل براي ايجاد شدن و ديگري هدف و غايتي براي حركت و سير به سوي آن. اساسا مقتضاي نظام علي و معلولي نيز، چيزي جز اين، نيست. حركت به سوي غايت و هدف، فارغ از نوع موجودات، ويژگي ذاتي هر ممكن الوجودي است. بر اساس امتناع تسلسل در دايره علل، اين غايت نهايتا به غايتي منتهي مي شود كه خود، ديگر غايتي ندارد و آن غايت الغايات و همان واجب الوجود مي باشد. حيوانات نيز به علت وجود امكاني شان، از اين قاعده مستثني نيستند. بر اساس آيات قرآن و احاديث وارده از معصومين(ع) نيز، اين امر به طرق مختلف بيان شده است. اين بازگشت به سوي غايت نهايي، كه از آن به «حشر» تعبير مي شود، در مورد حيوانات بر اساس سيرت شان به دوگونه تقسيم مي شود. يا در عالم با حيواناتي مواجهيم كه داراي قوه خيال و حافظه اند، كه حشر اين ها بصورت مستقل صورت مي گيرد و يا حيواناتي كه فقط در مرتبه حس بوده و از آن بالاتر نمي روند، كه اينها حشري مستقل نداشته و بازگشت اينها صرفا به رب النوع شان مي باشد. بدين ترتيب وجه اشتراك همه حيوانات، حشر به سوي غايت نهايي و وجه تمايز آنها در استقلال و يا عدم استقلال حشرشان بر اساس نحوه وجودي شان مي باشد. انسان‌هايي كه نفس و سيرت شان، در اين عالم، حيواني شده است نيز، داراي حشري مستقل خواهند بود و ظهور صورت متناسب با آن سيرت، در قيامت خواهد بود.

Every possible existence in the system of divine creation requires two things: one, the agent who creates and the other, the goal to move towards it. Basically, the requirement of a causality system is nothing but this. Moving towards the goal, regardless of the type of beings, is an inherent feature of every possible existence. Based on the refusal of sequence in the circle of causes, this end eventually leads to an end that no longer has an end, and that goal is the duty of the obligatory existence. Animals are no exception to this rule because of their potential. According to the verses of the Qur'an and the hadiths of the Imams, this matter has been expressed in various ways. This return to the final end, which is interpreted as "resurrection", is divided into two species in the case of animals according to their nature. Either we encounter animals in the world that have imagination and memory, that their resurrection takes place independently, or animals that are only in the level of sense and do not rise above it, that they do not have an independent return, and that they return only to their Lord of types.