عوامل مؤثر بر ارتقاء چابكي سامانه‌هاي آماد و پشتيباني دفاعي

زمينه و هدف: با توجه به ويژگي‌هاي مأموريتي سازمان‌هاي دفاعي و جنگ‌هاي آينده، چابك‌سازي سامانه‌هاي آماد و پشتيباني نقش مهمي در تحقق اهداف خواهد داشت. بنابراين، در اين تحقيق به بررسي عوامل مؤثر بر ارتقاء چابكي سامانه‌هاي آماد و پشتيباني دفاعي پرداخته مي‌شود. روش‌شناسي: اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از نظر ماهيت و روش توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش شامل مديران، كارشناسان و كاركنان سامانه آماد و پشتيباني يك سازمان دفاعي بود كه بر اساس فرمول كوكران و روش نمونه‌گيري قضاوتي تعداد 158 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع‌آوري اطلاعات به روش ميداني و پرسشنامه محقق ساخته انجام شد. تحليل داده‌ها از طريق آزمون‌هاي آماري تي‌تك‌نمونه‌اي، تحليل واريانس تك‌عاملي، فريدمن و تحليل عاملي تأييدي و نرم‌افزار اس. پي. اس. اس و ليزرل صورت پذيرفت. يافته‌ها: عوامل رهبري و مديريتي، سازمان دانش‌محور، عوامل راهبردي، عوامل انساني، مديريت روابط انساني، عوامل فناورانه، ساختار و سازمان و مشتري‌مداري به‌ترتيب بر ارتقاء چابكي سامانه‌هاي آماد و پشتيباني دفاعي تأثير دارند. عوامل پيش‌گفته در سامانه‌هاي آماد و پشتيباني دفاعي از وضعيت مطلوبي برخوردار نيستند. نتيجه‌گيري: سرمايه‌گذاري هدفمند و بر اساس اولويت در يافته‌هاي پژوهش حاضر موجب ارتقاء چابكي و بهره‌وري سامانه‌هاي آماد و پشتيباني دفاعي  مي‌شود.