ارائه مدل ساختاري تاثير ظرفيت سازماني بر چابكي سازماني با نقش ميانجي گري انسجام سازماني

Presenting a structural model of the effect of Organizational Capacity on Organizational Agility with the mediating role of Organizational Cohesion

چابكي سازمان و تطابق با تغييرات، اصلي ترين عامل بقاي سازمان ها به شمار مي رود. هدف اين پژوهش تبيين مدل ساختاري تاثير ظرفيت سازماني بر چابكي سازماني با نقش ميانجي گري انسجام سازماني مي باشد. روش شناسي پژوهش حاضر از نظر ماهيت و روش، توصيفي از نوع علي و از منظر هدف كاربردي است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كاركنان اداره كل بهزيستي استان خراسان جنوبي مي باشد كه تعداد 103 نفر به عنوان نمونه آماري و از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از سه پرسشنامه استاندارد استفاده شده و اعتبار ابزار گردآوري داده ها از طريق روايي صوري و محتوايي و پايايي آن با محاسبه آلفاي كرونباخ به دست آمد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از شاخص هاي توصيفي و مدل سازي معادلات ساختاري با كمك نرم افزار SPSS و Smart PLS انجام شده است. يافته ها براساس يافته هاي بدست آمده از آزمون ضريب همبستگي، فرضيه مبتني بر وجود رابطه بين متغيرهاي ظرفيت سازماني، انسجام سازماني و چابكي سازماني در سطح آلفاي 05/0 تاييد شد. همچنين تاثير متغير ظرفيت سازماني بر انسجام سازماني با ضريب مسير 549/0، تاثير متغير انسجام سازماني بر چابكي سازماني با ضريب مسير 195/0 و تاثير ظرفيت سازماني بر چابكي سازماني با ضريب مسير 567/0 تاييد گرديد. همچنين در سطح معناداري 95/0 تاثير ميانجي گري متغير انسجام سازماني در رابطه بين ظرفيت سازماني و چابكي سازماني مورد قبول واقع شد. نتايج ظرفيت سازي و انسجام در سازمان ها بر ايجاد وضعيت چابكي سازماني موثر است و سازمان ها مي تواند در شرايط متغير امروزي، از طريق شناخت و تقويت ظرفيت ها و انسجام در سازمان، به چابكي دست پيدا كنند.

Organizational agility and adaptation to change is the main factor in the survival of organizations. The purpose of this study is to explain the structural model of the effect of organizational capacity on organizational agility with the mediating role of organizational cohesion. Methodology The present research is descriptive in nature and method and applied in terms of purpose. The statistical population of the study includes all employees of the General Welfare Department of South Khorasan Province. 103 people were selected as a statistical sample by stratified random sampling. 3 questionnaires were used for data collection and the validity of the data collection tool was obtained through face and content validity and its reliability by calculating Cronbach's alpha. Data analysis was performed using descriptive indicators and SEM with the help of SPSS and Smart PLS software. Results Based on the findings of the correlation coefficient test, the hypothesis based on the relationship between the variables of organizational capacity, organizational cohesion and organizational agility at the alpha level of 0.05 was confirmed. Also, the effect of organizational capacity variable on organizational cohesion with path coefficient of 0.549, the effect of organizational cohesion variable on organizational agility with path coefficient of 0.195 and the effect of organizational capacity on organizational agility with path coefficient of 0.567 were confirmed. Also, at a significance level of 0.95, the mediating effect of organizational cohesion variable in the relationship between organizational capacity and organizational agility was accepted. Conclusion Capacity building and cohesion in organizations is effective in creating organizational agility and organizations can achieve agility in today's changing conditions, by recognizing and strengthening capacity and cohesion in the organization.