مقاله پژوهشي كاربرد تحليل پوششي داده‌هاي استوار در برآورد كارآيي فني: مطالعه موردي واحدهاي بزرگ ‏مقياس مرغ گوشتي شهرستان ساري

عدم قطعيت از ويژگي هاي برجسته مسائل دنياي واقعي است. از آنجا كه تغيير هر چند كوچك در داده هاي ورودي مي تواند نتايج حاصل از مدل هاي تحليل پوششي داده‏ ها (DEA) را به ‏گونه‏اي چشمگير تغيير دهد، به‏ كارگيري راه هاي مقابله با عدم قطعيت از جنبه هاي اجتناب ناپذير استفاده از اين مدل هاست. از اين‏رو، در پژوهش حاضر، براي بررسي كارآيي فني واحدهاي مرغ گوشتي با ظرفيت بالاتر از سي هزار قطعه در شهرستان ساري، از تركيب بهينه سازي استوار با مدل تحليل پوششي داده ها بهره گرفته شد. نتايج حاصل از مدل تحليل پوششي داده هاي استوار نشان داد كه در سطح عدم قطعيت معين (0.1=ε)، با افزايش درجه محافظه كاري مدل از صفر به هشت، ميانگين كارآيي از 96 به 93 درصد و تعداد واحدهاي كارآ از 23 به هجده واحد كاهش مي يابد؛ افزون بر اين، بيشترين تفاوت ميان مصرف مطلوب و واقعي نهاده ها مربوط به هزينه مصرف دارو و عدم قطعيت از ويژگي هاي برجسته مسائل دنياي واقعي است. از آنجا كه تغيير هر چند كوچك در داده هاي ورودي مي تواند نتايج حاصل از مدل هاي تحليل پوششي داده‏ها (DEA) را به ‏گونه‏اي چشمگير تغيير دهد، به‏ كارگيري راه هاي مقابله با عدم قطعيت از جنبه هاي اجتناب ناپذير استفاده از اين مدل هاست. از اين‏رو، در پژوهش حاضر، براي بررسي كارآيي فني واحدهاي مرغ گوشتي با ظرفيت بالاتر از سي هزار قطعه در شهرستان ساري، از تركيب بهينه سازي استوار با مدل تحليل پوششي داده ها بهره گرفته شد. نتايج حاصل از مدل تحليل پوششي داده هاي استوار نشان داد كه در سطح عدم قطعيت معين (0.1=ε)، با افزايش درجه محافظه كاري مدل از صفر به هشت، ميانگين كارآيي از 96 به 93 درصد و تعداد واحدهاي كارآ از 23 به هجده واحد كاهش مي يابد؛ افزون بر اين، بيشترين تفاوت ميان مصرف مطلوب و واقعي نهاده ها مربوط به هزينه مصرف دارو و واكسن است. از آنجا كه بيشترين هزينه دارو و واكسن هنگام مواجه شدن مرغداري ها با بيماري صرف مي‌شود، با اعمال سياست هاي مناسب براي پيشگيري از وقوع بيماري هاي همه گير در مرغداري ها از جمله انتخاب جوجه هاي سالم و هم سن، تغذيه مناسب، بهبود شرايط لانه و تراكم مناسب در آن، معدوم‏ سازي لاشه‏ هاي طيور بيمار، استفاده از مواد ضدعفوني مناسب در مواقع لازم و همچنين، بهره ‏گيري از نظر كارشناسان در تعيين زمان و مقدار مناسب واكسن و دارو، مي توان به افزايش كارآيي واحدهاي ناكارآ بسيار كمك كرد.واكسن است. از آنجا كه بيشترين هزينه دارو و واكسن هنگام مواجه شدن مرغداري ها با بيماري صرف مي‌شود، با اعمال سياست هاي مناسب براي پيشگيري از وقوع بيماري هاي همه گير در مرغداري ها از جمله انتخاب جوجه هاي سالم و هم سن، تغذيه مناسب، بهبود شرايط لانه و تراكم مناسب در آن، معدوم‏سازي لاشه‏ هاي طيور بيمار، استفاده از مواد ضدعفوني مناسب در مواقع لازم و همچنين، بهره ‏گيري از نظر كارشناسان در تعيين زمان و مقدار مناسب واكسن و دارو، مي توان به افزايش كارآيي واحدهاي ناكارآ بسيار كمك كرد.