تحليل عوامل موثر بر افزايش سرمايه اجتماعي و رابطه آن با نوسازي بافت‌هاي فرسوده (مطالعه موردي: منطقه 10 شهرداري تهران)

Investigating factors influencing social capital increasing and its relationship with the rehabilitation and modernization of worn out textures (Case Study: Region 10 of Tehran municipality

مقدمه: امروزه يكي از چالش هاي پيش روي مديريت شهري ، بافت فرسوده شهري است. استفاده از ظرفيت هاي مردم و سرمايه اجتماعي دستيابي به هدف نوسازي و سازماندهي اين ساختارها براي مديريت شهري را تسهيل مي كند. هدف پژوهش: هدف تحقيق: هدف از اين مطالعه بررسي عوامل مؤثر بر افزايش سرمايه اجتماعي و ارتباط آن با نوسازي بافتهاي فرسوده است. روش شناسي: روش اين تحقيق توصيفي- تحليلي و مبتني بر اطلاعات كتابخانه اي و آماري است. اطلاعات اوليه با روش اسنادي و پيمايشي و پرسشنامه جمع آوري شده است. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS و Smart PLS پردازش شده‌اند. قلمرو جغرافيايي پژوهش: منطقه جغرافيايي تحقيق حاضر منطقه 10 شهرداري تهران است كه با 327115 نفر جمعيت، بخش قابل توجهي از بافت‌هاي فرسوده شهر تهران را در خود جاي داده است. نتايج و بحث: يافته‌هاي تحقيق نشان مي دهد كه بين مؤلفه‌هاي سرمايه اجتماعي و نوسازي بر اساس آزمون همبستگي پيرسون از سطح ضعيف تا متوسط همبستگي مثبت وجود دارد. همچنين ، مدل سازي مسير PLS و آزمون رگرسيون چند متغيره نشان مي دهند كه به ترتيب مؤلفه‌هاي اعتماد نهادي، تعاملات اجتماعي و اعتماد بين فردي داراي تأثير بيشتر و مشاركت مذهبي تأثير كمتري در نوسازي بافت‌هاي فرسوده شهري دارد. نتيجه گيري: نتايج تحقيق نشان مي‌دهد بين سرمايه اجتماعي و نوسازي بافته‌اي فرسوده رابطه معنادار مثبتي وجود دارد. همچنين نشان مي‌دهد كه مؤلفه‌هاي سرمايه اجتماعي تأثيرات متفاوتي بر نوسازي بافت‌هاي فرسوده دارند كه مي توان با برنامه ريزي براي ارتقاء اين مؤلفه‌ها، ساماندهي و نوسازي بافت‌هاي فرسوده منطقه مطالعه را تسريع مي كند.

Introduction:Today, one of the challenges facing urban management is worn-out urban fabric. Utilizing the capacities of the people and social capital facilitates the achievement of the goal of modernization and organization of these structures for urban management. Purpose of the research: The purpose of this study is to investigate the factors affecting the increase of social capital and its relationship with the renovation of worn-out tissues. Methodology: The method of this research is descriptive-analytic and based on library and statistical information. Initial information was collected by documentary and survey as well as a questionnaire. The collected data were processed by using SPSS and Smart PLS software. Geographical area of the research: The geographical area of the present study is region 10 of Tehran Municipality, which with a population of 327,115 people, has a significant area of worn-out structures in Tehran. Results and discussion: Findings show that there is a positive correlation between the components of social capital and renovation based on Pearson correlation test from weak to moderate level. Also, PLS path modeling and multivariate regression test show that the components of institutional trust, social interactions and interpersonal trust have more effect and the component of religious participation has less effect on the renovation of worn-out urban structures, respectively. Conclusion: The results show that there is a significant relationship between social capital and renovation of worn-out tissues. They also show that the components of social capital have different levels of impact on the renovation of worn-out tissues, which can be improved by planning to upgrade and organize these components. Worn out accelerated the study area.