تحليل احتمالاتي خطر زمين‌لرزه در ميادين گازي جنوب غرب ايران

در اين پژوهش تحليل خطر زمين‌لرزه براي ميادين گازي جنوب غرب ايران انجام شده است. از آنجا كه ذخاير هيدروكربني از جمله منابع انرژي مهم در زندگي روزمره بشر مي باشند و نقش به سزائي در صنعت و اقتصاد يك كشور دارند تحليل خطر زمين لرزه در ميادين هيدروكربني مي تواند براي ساخت تاسيسات و پالايشگاه‌ها در ميادين هيدروكربني مفيد باشد.در گام نخست به منظور تحليل خطر ساختگاه مورد مطالعه، فهرست‌نامه مربوط به زمين‌لرزه‌هاي تاريخي و دستگاهي منطقه تهيه شده و گسل‌هاي منطقه مشخص شد. سپس به تعيين چشمه‌هاي لرزه‌زا پرداخته شد كه در اين مطالعه دو نوع چشمه خطي و سطحي تعيين شده و بيشينه بزرگاي باورپذير و پارامترهاي لرزه‌خيزي براي يكايك چشمه‌ها محاسبه شد. در مرحله بعد، روابط تضعيف مناسب براي جنبش نيرومند زمين انتخاب گرديد. روابط تضعيف مورد استفاده در اين مطالعه رابطه‌ي بور و اتكينسون (۲۰۰۸) و كمپل و بزرگنيا (2008)، كه بر اساس كار تحقيقاتي شجاع طاهري و همكاران (۲۰۱۰)، با داده‌هاي شبكه ي شتاب نگاري ايران بيشترين هم خواني را نشان داده‌اند. در ادامه نقشه‌ پهنه بندي خطر زلزله براي پريودهاي مختلف و دوره بازگشت‌ 475 سال برآورد گرديد. با تحليل ويژه ساختگاه مورد مطالعه، نسبت بيشينه شتاب ساختگاه به شتاب ثقل 0.476 به دست آمده كه نشان مي‌دهد ساختگاه مورد مطالعه در دسته پهنه با خطر نسبي بسيار زياد قرار مي‌گيرد. اين شتاب در مقايسه با نسبت شتاب مبناي طرح به شتاب ثقل كه در آيين نامه 2800، براي پهنه با خطر نسبي بسيارزياد 0.35 ذكر شده، بيشتر است. اين اختلاف به دليل وجود گسلهاي قير و فيروزآباد در نزديكي ساختگاه و همچنين تفاوت در نگرش آيين نامه 2800 با تحليل ويژه ساختگاه قابل توجيه مي‌باشد.