بررسي تاثير استرس شغلي بر كارآيي مربيان در مراكز آموزشي ناجا (مطالعه موردي: يكي از مراكز آموزش عمومي ناجا)

The effect of job stress on the efficiency of trainers in educational centers Case study: Public Education Center

زمينه و هدف: مربيان مراكز آموزش عمومي ناجا تحت تأثير انواع استرس قرار مي­گيرند. با اين وجود به دليل اهميت بالاي كارآيي اين نيروها بر تربيت و آموزش نيروهاي انساني ماهر و ارزشمند، تأثيرات منفي استرس شغلي در آنان مي‌تواند مضرات بسياري را براي ناجا به بار بياورد. بر اين اساس تحقيق حاضر با هدف بررسي تأثير استرس شغلي بر كارآيي مربيان در يكي از مراكز آموزش عمومي ناجا انجام شده است. روش: جهت سنجش متغيرهاي تحقيق از دو پرسش‌نامه استرس شغلي و پرسش‌نامه كارآيي مربيان استفاده گرديد. شاخص­هاي پرسش‌نامه تحقيق از مطالعات مرتبط و پيشينه تحقيق اخذ شده سپس بر اساس شرايط تحقيق و محيط مورد مطالعه بومي­سازي گرديد. جامعه آماري اين تحقيق مربيان آموزشي يكي از مراكز آموزش عمومي در تابستان سال 1398 بودند. به‌دليل محدود بودن جامعه آماري تحقيق از روش تمام‌شماري استفاده شده و ابزار پژوهش در بين تمامي مربيان آموزشي شاغل توزيع گرديد. روايي و پايايي مدل تحقيق و تجزيه و تحليل داده­ها با استفاده از روش مدل­سازي معادلات ساختاري و تحليل عاملي تائيدي در نرم­افزار SMART PLS انجام شد. يافته ها: يافته­ هاي تحقيق نشان داد كه استرس شغلي تأثير منفي و معني ­داري بر كارآيي مربيان و ابعاد آن (انضباط، آموزش فنون، انگيزش، مهارت ارتباطي و مهارت آموزشي) در مركز آموزش عمومي مربوطه دارد. نتيجه‌گيري: اين تحقيق براي نخستين بار به اين نتيجه رسيد كه با كاهش استرس شغلي در ميان مربيان مراكز آموزشي و افزايش كيفيت زندگي كاري، كارآيي آنان بهبود يافته و در نتيجه كيفيت آموزش فراگيران نيز افزايش مي ­يابد.

Background and Aim: Instructors of NAJA public education centers are affected by various types of stress. However, due to the high importance of the efficiency of these forces in training and educating skilled and valuable human resources, the negative effects of job stress on them can cause many harms to the NAJA. Accordingly, the present study was conducted to investigate the effect of job stress on the performance of trainers in NAJA Public Education Center. Method: In order to measure the research variables, two questionnaires of job stress and the questionnaire of instructors' efficiency were used. Research questionnaire indices were obtained from related studies and research background and then localized based on research conditions and study environment. The statistical population of this study was the educational instructors of Public Education Center in the summer of 8931. Due to the limited statistical population of the study, the counting method was used and the research tool was distributed among all employed educators. Validity and reliability of the research model and data analysis were performed using structural equation modeling and confirmatory factor analysis in SMART PLS software. Findings: The research findings showed that job stress has a negative and significant effect on the efficiency of trainers and its dimensions (discipline, training techniques, motivation, communication skills and training skills) in NAJA General Education Center. Conclusion: The findings of this study showed for the first time that by reducing job stress among trainers in educational centers and increasing the quality of work life, their efficiency improves and as a result, the quality of learners' education also increases.