تنوع‌‏پذيري جوك‏هاي فارسي تلگرامي قبل و بعد از محدود سازي استفاده كاربران از اين پيام رسان در ايران

رسانه‌ها و همپاي آن فناوري‌هاي نوين همواره در تغيير ويژگي‌هاي فرهنگي و اجتماعي يك جامعه تأثيرگذارند. در اين ميان طنز و شوخ‌طبعي به‌صورت عام و در بين انواع آن، جوك‌ها به‌عنوان بخشي از خرده‌فرهنگ جامعه مي‌توانند در روند تغييرات اجتماعي اثرگذار باشند. با گسترش فضاي مجازي و پيام‌رسان‌هاي متعدد از جمله تلگرام، اين فضا با توجه به ظرفيت‌ها، تعاملات چشم‌گير و كنش متقابلي بين محيط اجتماعي و خروجي‌هاي آن برقرار كرده است. در اين بين سياست‌هاي محدودسازي فضاي مجازي و اعمال نوعي از خشونت نمادين، تغييراتي در كنش جوك‌گويي ايجاد نموده است. اين مقاله با روش تركيبي انجام ‌شده است. در بخش كمّي تحليل عامل اكتشافي در خصوص بررسي نمونه‌هاي موردسنجش توسط صاحب‌نظران و در بخش كيفي با روش مردم‌نگاري درون‌شبكه‌اي به مقايسه جوك‌هاي مختلف در فضاي مجازي در دو بازه قبل و بعد از محدودسازي تلگرام پرداخته است و در پايان، اين جوك‌ها با استفاده از فرا نظريه ريمون بودون و نظرية خشونت نمادين پير بورديو مورد ارزيابي قرار گرفته‌اند. بر اساس نتايج محدودسازي نه‌تنها از شدت جوك‌ها و اثرگذاري آن‌ها نكاسته است بلكه باعث بيان بيشتر جوك‌هاي سياه به‌خصوص در مقوله جنسيتي و كاهش جوك‌هاي سفيد با هدف خنده صرف شده است. همچنين چالش‌هاي ارتباطي و دسترسي منجر به تغيير شكل اين جوك‌ها از حالت تصويري به نوشتاري شده است.