طراحي و تبيين مدل ارتقاي كارآمدي منابع انساني بر اساس مولفه‌هاي آمايش سرزمين (مورد مطالعه: موسسات آموزش عالي فني، كشاورزي و علوم دريايي دانشگاه فني ‌و‌ حرفه‌اي مازندران)

هدف اين پژوهش طراحي و تبيين مدل ارتقاي كارآمدي منابع انساني بر اساس مولفه‌هاي آمايش سرزمين بوده است. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي، از نوع آميخته اكتشافي بوده است .جامعه آماري شامل كاركنان و كارشناسان دانشكده و آموزشكده‌هاي فني، علوم دريايي و كشاورزي دانشگاه فني و حرفه اي مازندران در سال 1398 به تعداد 1800 نفر بود. حجم نمونه بر اساس جدول كرجسي و مورگان 317 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده تعيين شد، ابزارهاي اندازه گيري از دو پرسشنامه محقق ساخته، شامل كارآمدي منابع انساني و آمايش سرزمين بود. كه ضريب پايايي آنها در جامعه مورد مطالعه با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ براي كارآمدي منابع انساني 0.87 و آمايش سرزمين برابر با 0.79 به دست آمد. تجزيه و تحليل داده‌ها در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي و آزمون تحليل عاملي تأييدي با استفاده از نرم‌افزارهاي Excel ،Spss و Amos انجام شد. نتايج نشان داد، كه 80 درصد آمايش سرزمين دانشگاه فني‌و‌حرفه‌اي مازندران به ابعاد آموزشي (8 مولفه)، سازماني (12مولفه)، فردي (13 مولفه)، حرفه‌اي (16 مولفه)، اخلاقي (9 مولفه)، اجتماعي و فرهنگي (6 مولفه)، راهبردها (8 مولفه)، آسيب‌ها (8 مولفه) وابسته است. كه هر كدام از مؤلفه‌ها و ابعاد آن‌ها در حد قابل قبولي (بالاتر از 1.96%) هستند.