بررسي تأثير آموزش هنر با رويكرد تربيت هنري بر علاقه به درس هنر و عشق به‌يادگيري

The Effectiveness of Arts Education with Artistic Education Approach on Interest in Arts and Love of Learning

تربيت هنري به عنوان يكي از كاركردهاي اساسيِ نظام آموزشي است. اين در حالي است كه امروزه هنر، در برنامه هاي درسي ايران از جايگاه مناسبي برخوردار نيست و تربيت هنري جدي گرفته نمي‌شود. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير آموزش هنر با رويكرد تربيت هنري بر علاقه به درس هنر و عشق به يادگيري در دانش‌آموزان انجام شد. جامعه پژوهش، دانش‌آموزان پسر مقطع ابتدايي شهر يزد و نمونه شامل 44 نفر در دو گروه 22 نفره از دانش آموزان بودند كه به روش نمونه گيري تصادفي جايگزيني انتخاب شدند. از پرسشنامه‌هاي علاقه به درس و عشق به يادگيري جهت گردآوري داده‌ها استفاده گرديد. پايايي پرسشنامه‌ها بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب93/0 و 76/0 بدست آمد. نتايج نيز نشان داد كه آموزش هنر با رويكرد تربيت هنري باعث افزايش علاقه به درس هنر در دانش آموزان شده و همچنين تأثير معناداري در عشق به يادگيري آنان داشته است.

Art education is one of the basic functions of the educational system. However, today, art doesn’t have a proper place in Iranian curricula and art education is not taken seriously. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effects of arts education on artistic education approach to interest in arts and love of learning in students. The study population consisted of 44 elementary school male students in Yazd (Iran) and the final sample included 44 students divided into two groups of 22 students who were selected by alternative random sampling. The questionnaires of interest in lesson (CIS) and love of learning were employed to collect the data. The reliabilities of the questionnaires were 0.93 and 0.76 which were calculated based on Cronbach's alpha coefficient. The results also showed that art education with the approach of artistic education increased the interest in art lesson in students and also had a significant effect on their love of learning.