مقايسه تأثير ال‌ارژنين و مايع درماني در مادران باردار مبتلا به اليگوهيدرامينوس

زمينه و هدف: اليگوهيدرآمنيووس(كاهش مايع آمينوتيك) يك مشكل شايع در بارداري مي‌باشد كه با عوارض متعددي همراه مي‌باشد. در اين بيماري، علاوه بر مديريت علت زمينه‌اي، اقدامات درماني براي كاهش پيامدهاي آن ضروري مي‌باشد. هدف از اين مطالعه تعيين و مقايسه تأثير ال‌ارژنين و مايع درماني در مادران باردار مبتلا به اليگوهيدرامينوس بود. روش بررسي: در اين مطالعه كارآزمايي باليني كه در سال1399 در بيمارستان فاطميه وابسته به دانشگاه علوم پزشكي همدان انجام شد،50 زن باردار باسن حاملگي 28 تا 36 هفته، با بارداري تك قلويي باAmniotic Fluid Index (AFI) كمتر از 8 سانتي‌متر به‌طور تصادفي و مساوي، به دو گروه مداخله، ال ارژنين به ميزان 3 گرم دو بار در روز همراه با مايع درماني(3 ليتر رينگر لاكتات در 24 ساعت) و گروه كنترل مايع درماني به‌ تنهايي بين 1 تا 4 هفته بر اساس سن حاملگي و ميزان AFI داده شد. تغييرات حجم مايعات آمينوتيك قبل و بعد از مداخله و پيامدهاي بارداري در دو گروه بررسي و مقايسه شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري تي مستقل، تي زوجي و كاي اسكوئر تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: پس از مداخله ميانگينAFI در گروه كنترل 0.86 ±5.44 و در گروه مداخله 1.51 ±85.28 سانتي‌متر افزايش پيدا كرد(0.001=p). ميانگين AFI در هر دو گروه نسبت به قبل مداخله افزايش معني‌داري نشان دارد، اما در گروه مداخله بيشتر بود. ميانگين سن حاملگي در گروه مداخله در پايان مطالعه نسبت به گروه مايع درماني افزايش معني‌داري پيدا كرد(0.71 ±35.24 در برابر 0.59 ±36.72 ). ميانگين آپگار در دقيقه نخست و دقيقه پنجم در گروه مداخله با اختلاف معني‌داري بيشتر بود. ساير پيامدهاي بارداري در دو گروه قابل‌مقايسه بود. نتيجه‌گيري: در زنان مبتلا به اليگوهيدرآمنيووس مصرف ال‌آرژنين همراه با مايع درماني تزريقي با افزايش حجم مايع آمينوتيك مي‌تواند با پيامد بهتري همراه باشد.