طراحي چارچوب مفهومي زنجيره تأمين خدمات تبليغ دين با رويكرد روش‌شناسي سيستم‌هاي نرم

امروزه خدمات فرهنگي به عنوان يكي از مهم‌ترين پيشران‌هاي اقتصادي و اجتماعي مطمح‌نظر بسياري از حكومت‌ها قرار گرفته و بهبود مستمر اداره اين خدمات در ميدان سرشار از تغيير و تحول هزاره سوم اهميت ويژه‌اي پيدا كرده است. در انقلاب اسلامي به عنوان يك انقلاب فرهنگي خدمات درخشندگي ويژه‌اي داشته و تدبير در راستاي ارتقاي كيفي آنها از اولويت‌هاي اصلي سياستگذاران است. بهبود نظام اداره خدمات فرهنگي در سطح كلان، مستلزم سازماندهي نقش‌آفرينان كلان اين عرصه است. تعدد نقش‌آفرينان عرصه خدمات فرهنگي و عدم سازماندهي مناسب آنها، از مهم‌ترين مسائل اين عرصه است كه كاهش بهره‌وري را رقم زده است. هدف از اين مطالعه عارضه‌يابي ساختار فعلي نظام اداره خدمات فرهنگي و بازطراحي اين نظام از منظر مديريت زنجيره تأمين خدمات است. روش گردآوري داده تحليل مضمون است كه براساس مطالعه اسناد قانوني درون‌سازماني و برون‌سازماني حوزه خدمات فرهنگي تبليغ دين و مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با 27 تن از خبرگان و متخصصان حوزه مديريت فرهنگي، مديريت زنجيره تأمين و مسئولان كلان اداره تبليغ دين كه از روش گلوله برفي انتخاب شدند، 13 عارضه اصلي نظام اداره خدمات فرهنگي و راه‌حل‌هاي اين عارضه‌ها شناسايي شد. روش تحليل داده‌ها به دليل وجود پيچيدگي‌هاي پوياي مسأله و نيز پيچيدگي‌هاي رفتاري آن روش‌شناسي سيستم‌هاي نرم است كه با بهره‌گيري از آن روابط بين راه‌حل‌ها برقرار و مدل نهايي نظام اداره خدمات فرهنگي در قالب نظام مديريت زنجيره تأمين خدمات ترسيم شد. اين مدل نمايانگر موجوديت‌هاي اداره‌كننده خدمات فرهنگي، خروجي هر يك از اين موجوديت‌ها، روابط بين آن‌ها و نقش هر يك از موجوديت‌ها است.