حق بر بهداشت از منظر اسلام و حقوق بين الملل

right to health in the perspective of islam and international law

سلامت، به طور مستقيم با رفاه و كرامت انساني در ارتباط است وهمواره به عنوان يكي ازعوامل اصلي درارزيابي توسعه يافتگي جوامع محسوب مي-شود. حق بربهداشت، به عنوان يكي از حقوق بشرشناخته شده ذيل نسل دوم حقوق بشربوده و در بيانيه ها، معاهدات و ديگر اسناد منطقه اي و بين المللي حقوق بشري به طور جدي به آن توجه شده است.مراجعه به منابع اسلامي از جمله آيات، روايات و كتب فقهي نشان مي دهد كه دين مبين اسلام پيش تر، تاكيدات فراواني برلزوم حفظ وارتقاء سلامت افراد دارد. اسلام، حق بر بهداشت را با پايه ريزي مفهوم «حفظ الصحه»، «طب پيشگيري» و مفاهيمي از اين قبيل، به رسميت شناخته است. شناخت مباني و جايگاه حق بر بهداشت در منابع اسلامي و موازين حقوق بين المللي، سازمان هاي ارايه دهنده حمايت هاي تامين اجتماعي را در بهبود و تقويت ارايه خدمات بهداشتي به آحاد جامعه ياري مي رساند. سوالاتي كه در اين پژوهش به آنها پاسخ داده شده اين است كه اولا ديدگاه اسلام نسبت به سلامت آنچنان كه مورد نظر نظام تامين اجتماعي است، چيست؟ و ثانيا از ديدگاه حقوق بين الملل حق بر سلامت در چه اسنادي و چگونه مورد شناسايي قرار گرفته است؟ روش تحقيق پيش-رو از نوع توصيفي-تحليلي است و نحوه گردآوري اطلاعات، مبتني بر روش كتابخانه اي است. فرضيه اين است كه اسلام، مي تواند به توسعه تدريجي حقوق بين الملل كمك كند كه اين امر نيازمند همكاري توام با دانش كشورهاي اسلامي است. پژوهش حاضر، مستدلا نتيجه گرفته است كه اسلام مي تواند نقش بسيارپررنگي درحوزه توسعه تدريجي حقوق بين الملل سلامت و در نهايت، ارتقاء و تضمين آن داشته باشد.

No Abstract