پيش‌بيني رفتارهاي رانندگي بر اساس تحريك‌جويي و دشواري تنظيم هيجان با ميانجي‌گري ذهن‌آگاهي در زنان شهر تهران

A Prediction of Women’s Driving Behaviors based on their Sensation Seeking and Emotion Regulating Problems Mediated by their Mindfulness in Tehran

زمينه و هدف: بر اساس آمارهاي داده شده، تصادفات در بين زنان بيشتر است. بر همين اساس، هدف پژوهش حاضر، طراحي مدل معادلات ساختاري براي پيش­ بيني رفتارهاي رانندگي بر اساس تحريك­ جويي و دشواري تنظيم هيجان با ميانجي‌گري ذهن ­آگاهي در رانندگان زن تهران بود. روش: پژوهش حاضر يك پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري، رانندگان زن شهر تهران در سال 99-98 بود كه 340 نفر از آنها به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند، بدين صورت كه در مرحله اول منطقه 20 شهر تهران به روش تصادفي و افراد گروه نمونه به روش دردسترس به دست آمدند. براي جمع ­آوري داده ­ها از مقياس تحريك ­جويي زاكرمن(1978)، پرسش­نامه رفتار رانندگي منچستر(1990)، مقياس دشواري در تنظيم هيجان گرتز و روئمر (2004) و پرسش­نامه پنج وجهي ذهن ­آگاهي(2006) استفاده شد. يافته ها: تحليل داده ­ها به روش معادلات ساختاري نشان داد مدل پژوهش از برازش خوبي برخوردار بود. علاوه بر اين، دشواري تنظيم هيجان به صورت مثبت و ذهن ­آگاهي به صورت منفي رفتارهاي رانندگي را در زنان پيش ­بيني كرد. همچنين ذهن­ آگاهي به صورت مثبت و معنادار رابطه بين تحريك­ جويي و دشواري تنظيم هيجان با رفتارهاي رانندگي را در زنان ميانجي­ گري كرد. نتيجه ­گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان‌دهنده تأثير زياد هيجان و حضور هوشيار در لحظه در رفتارهاي رانندگي و پيشگيري از تصادفات و حوادث رانندگي است. بر اين اساس پيشنهاد مي­ گردد قبل از اعطاي گواهي­نامه و تمديد آن، جلسات آموزشي تنظيم هيجان و ذهن ­آگاهي براي رانندگان برگزار گردد.

Background and Aim: According to the statistics, there are more accidents among women. Accordingly, the aim of this study was to design a structural equation model to predict driving behaviors based on sensation seeking and difficulty in regulating emotion mediated by mindfulnessin female drivers in Tehran. Method: The present study is a descriptive correlational. The statistical population included female drivers in the 20th district of Tehran in the year 1998-99, from which 340 people were selected as the sample group. Sensation seeking Scale of Zuckerman (1978), Manchester Driving Behavior Questionnaire (1990), Gertz & Roemer Emotion Difficulty Scale (2004), and Mindfulness Questionnaire (2006) were used to collect data. Finding: Data analysis by structural equation method showed that the research model has a good fit. In addition, the difficulty of regulating emotion positively and mindfulness negatively predicts driving behaviors in women. Mindfulness also positively and meaningfully mediates the relationship between sensation seeking and difficulty regulating emotion with driving behaviors in women. Conclusion: The results of the present study show the great effect of emotion and conscious presence in the moment on driving behaviors and prevention of accidents Accordingly, it is suggested that before training and renewal of the training sessions on emotion regulation and mindfulness be held for drivers.