ارزيابي نقش گردشگري در توسعه كارآفريني روستايي، مطالعه موردي: روستاهاي واقع در محور ارتباطي زنجان-آببر

Evaluation of the Role of Tourism in the Development of Rural Entrepreneurship, Case Study: Villages Located in Zanjan-Abbar Connection Axis

با توجه نارسايي فعاليت‌هاي كشاورزي در ايجاد فرصت‌هاي اشتغال و درآمد براي روستاييان، توسعه گردشگري به دليل اهميتي كه در پيوند بين بخش‌هاي مختلف اقتصادي- اجتماعي دارد، به عنوان يكي از مهمترين رويكردهاي توسعه كارآفريني مورد توجه محققان قرار گرفته است. تحقيق حاضر با هدف بررسي نقش گردشگري در كارآفريني روستايي در محور ارتباطي زنجان- آببر انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع كاربردي و به لحاظ روش از نوع توصيفي-تحليلي مبتني بر گردآوري داده‌ها با استفاده از پرسشنامه است. به اين منظور از 1162 خانوار ساكن در 8 روستاي واقع در مسير جاده زنجان-آببر، 289 مورد با استفاده از فرمول كوكران به عنوان نمونه انتخاب شده است. روايي گويه‌ها توسط گروهي از صاحب‌نظران تأييد شده و پايايي گويه‌ها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ به ميزان 83/0 محاسبه گرديد. نتايج نشان مي‌دهد كه مقادير ميانگين تمامي مولفه‌هاي كارآفريني روستايي بالاتر از ميانگين طيف ليكرت برآورد شده است كه نشانگر تاثير مثبت گردشگري بر بهبود كارآفريني در منطقه مورد مطالعه است. نتايج تحليل دو گروه روستاهاي دشتي و كوهستاني نيز نشان مي‌دهد كه از بين شاخص‌هاي كارآفريني، مولفه‌هاي ايجاد اشتغال در فعاليت‌هاي غير كشاورزي، ريسك‌پذيري در فعاليت‌هاي اقتصادي و سرمايه‌گذاري و جذب اعتبارات با سطح معناداري بالاي 95 درصد در روستاهاي كوهستاني و دشتي متفاوت هستند.

Rural areas in our country due to the predominance of agricultural activities and its failure to create employment and income opportunities for residents face many challenges in their development. Therefore, rural tourism development because of its importance in linking between various socio-economic sectors has been of interest to researchers as one of the most important approaches to entrepreneurship development and diversification of employment. The aim of study was to investigate the role of rural tourism in rural development through entrepreneurship and improving job opportunities for residents of rural areas in Zanjan-Abbar communication axis. This research is applied; and used method is analytical– descriptive. The needed data was collected by using observation and questionnaires. For this purpose from a total number of 1162 permanent households in 8 villages in Zanjan-Abbar road, 289 cases were selected as sample by the use of Cochran formula; and the questionnaires were distributed among them randomly. The validity of the questionnaire was confirmed by a panel of experts and the reliability of the variables was calculated by the use of Cronbach's alpha of 0.83. The research results shows that the mean values of all the components of rural entrepreneurship are higher than 3 and their difference is significant at 0.01 level indicating the positive impact of tourism on improving entrepreneurship in the study area, and only the components of job creation in non-agricultural activities (0.007), economic activities risks (0.050) and investment and attracting credit (0.004) in mountainous and plain villages are significantly different from each other.