ارزيابي پتانسيل‌هاي گردشگري با رويكرد جذب سرمايه‌گذار (نمونه موردي شهرستان نهاوند)

Evaluation of tourism potentials of Nahavand city with the approach of attracting investors

سرمايه‌گذاري در حوزه‌ي گردشگري به‌عنوان منبع درآمد كشورها محسوب مي‌شود؛ به دليل آنكه واردات ارز به داخل كشور و ايجاد اشتغال‌زايي و آموزش نيروي كار در زمان كوتاه، موجب شده تا كشورها بيشترين سرمايه و بودجه‌ي خود را به صنعت گردشگري اختصاص دهند. بسياري از كشورهاي جهان، اين صنعت را به-عنوان منبع اصلي درآمد ارزي، اشتغال‌زايي، ايجاد عدالت اجتماعي، رشد فرهنگي، افزايش سطح رفاه و نيز عرصه‌اي براي رشد بخش خصوصي و وسيله‌اي براي توسعه ساختارهاي زيربنايي موردتوجه قرار داده‌اند. اين پژوهش با توجه به ظرفيت‌هاي عظيم تاريخي و طبيعي شهرستان نهاوند در استان همدان، به ارزيابي وضعيت مناطق گردشگري آن براي سرمايه‌گذاري مي‌پردازد. در اين پژوهش، روش گردآوري داده‌ها به‌صورت پيمايشي – ميداني است. كه پس از استخراج شاخص‌هاي مهم در بخش مباني نظري، به تعيين وزن شاخص‌ها از طريق پرسشنامه پرداخته‌شد و در ادامه با استفاده از آزمون آماري تحليل عاملي و فن ديمتل تحليل شد.. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد، مناطق نمونه شهرستان نهاوند به ترتيب منطقه نمونه سراب گاماسياب، تپه ابوذر، پرديس گيان، پرديس ملوسان، پرديس فارسبان داراي اهميت و ارزش است. يكي از اين عوامل مهم در دست‌يابي به هدف تحقيق، انگيزه‌بخش خصوصي است.

Introduction Nowadays, the tourism industry is known as one of the main pillars of economic growth in the world. many countries with different approaches focus on this industry as the main source of foreign exchange income, job creation, social justice, cultural growth, increasing welfare and also as an opportunity for development of private sectors and infrastructure structures. Among these, identify and determine the potential areas for investors is a critical condition in tourism development. To achieve this goal, its necessary to prioritize these potential areas based on various criteria, including the identification of superior tourism areas in terms of investment priorities.