برآورد رطوبت سطح خاك با استفاده از داده آلوس پالسار 2

توزيع زماني و مكاني رطوبت خاك متغيري كليدي در برنامه‌ريزي هيدرولوژيكي است. در محدوده تحقيق، افزايش رطوبت خاك باعث سرعت شكل‌گيري رواناب مي‌شود. هدف اين تحقيق بررسي پتانسيل باند L از سنجنده پالسار 2 (PALSAR2) ماهواره آلوس (ALOS)، در برآورد رطوبت سطح خاك، به‌منظور مديريت منابع آب و كاهش مخاطرات ناشي از سيل است. با استفاده از نمونه‌برداري تصادفي خوشه‌اي، نمونه‌ها دريافت شد. هم‌زمان با دريافت داده SAR رطوبت وزني، زبري سطح و محتواي آب گياهي، ميانگين ضرايب بازپراكنش راداري و زاويه فرود روي تصوير اندازه‌گيري شد. مراحل پيش‌پردازش، پردازش و پس‌پردازش داده SAR با استفاده از نرم‌افزار SNAP و شاخص‌هاي گياهي و نمناكي از لندست 8 سنسور OLI در محيط ArcGIS 10/5 استخراج شد. براي دريافت زبري سطح، دو دوربين داراي زاويه مايل به‌كار رفت و بيست قطعه عكس، با ده نقطه كنترلي (GCP) براي هر خوشه، گرفته شد. سپس با نرم‌افزار Agisoft PhotoScan ابر نقاط متراكم محاسبه و سپس مش‌بندي به‌منظور توليد DTM انجام گرفت. از زبانه Analysts 3D در ArcGIS پروفيل طولي ناهمواري‌هاي سطح براي هر خوشه استخراج شد. به‌منظور انتخاب مدل مناسب در منطقه، سه مدل در برآورد رطوبت سطح خاك، شامل مدل‌هاي DuboisMLRWCM، مد نظر قرار گرفت. نتايج سه مدل در برآورد رطوبت سطح خاك در پلاريزه HH به‌ترتيب در مدل Dubois با  و ، مدل MLR با  و  و مدل WCM با  و  به‌دست آمد. نتايج نشان داد مدل Dubois در اراضي باير تا تنك براي محدوده تحقيق و شرايط مشابه مناسب‌تر است.