مدل‌سازي و پهنه‌بندي مناطق مستعد آتش‌سوزي در جنگل‌هاي زاگرس با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي بر پايه رگرسيون لجستيك

جنگل‌ها به عنوان يكي از مهم ترين منابع ‌طبيعي تجديدشونده، نقش مهمي در پايداري زيست بوم‌ها ايفا مي‌نمايند. يكي از مهم ترين آشفتگي هاي مؤثر بر اكوسيستم هاي جنگلي زاگرس، آتش سوزي جنگل است؛ بنابراين شناسايي مناطق بحراني آتش سوزي به منظور كاهش خسارات احتمالي، امري لازم و ضروري است. هدف اين تحقيق، بررسي ميزان تأثير متغيرهاي مؤثر در ايجاد آتش سوزي و تهيه نقشه‌ خطر آتش سوزي است. ازاين رو متغيرهاي مؤثر بر آتش‌سوزي شامل ارتفاع از سطح دريا، شيب، جهت، فاصله از مناطق مسكوني، فاصله از آبراهه ها و فاصله از جاده براي تعيين تأثير هريك در آتش سوزي، بررسي شدند. نقشه ارتفاع از سطح دريا، شيب و جهت جغرافيايي با كمك مدل رقومي ارتفاع و نقشه هاي فاصله از مناطق مسكوني و فاصله از جاده از نقشه هاي رقومي 1.25000 تهيه شد. همچنين مناطقي كه طي سال هاي 9094 در آن ها آتش سوزي رخ داده بود، با دستگاه جي پي اس برداشت گرديد. در اين تحقيق از روش رگرسيون لجستيك براي بررسي تأثير عوامل مختلف در آتش سوزي استفاده شد. نتايج نشان داد كه ارتفاع از سطح دريا، فاصله از آبراهه و درصد شيب، مهم ترين عوامل تأثيرگذار در آتش سوزي جنگل در منطقه بودند. مدل سازي براساس سه متغيري كه ارتباط معني داري با آتش سوزي جنگل در منطقه داشتند و ضرايب حاصل از روش رگرسيون لجستيك، انجام شد. نتايج اعتبارسنجي مدل با ضريب تبيين نگلكرك حدود 0.500 و ضريب منحني راك 0.701 نشان از دقت، برازش و اعتبار مناسب مدل به دست آمده داشت. همچنين نتايج نشان داد كه 81 درصد از مساحت منطقه در مناطق بحراني و خطرناك قرار دارد.