واكاوي روند تغييرات ميانگين دماي رويه ايران با بهره‌گيري از داده‌هاي سنجش‌ازدور

دماي رويۀ زمين، فراسنجي كليدي در فيزيك فرآيندهاي رويۀ زمين در مقياس منطقه‌اي و به‌ويژه جهاني است. نزديك به دو دهه است كه از اندازه‌گيري دماي رويه توسط سنجنده موديس مي‌گذرد. واكاوي وردش‌هاي مكاني دماي رويه مي تواند ما را در شناخت رفتار اين فرا سنج كليدي ياري كند. هدف از اين پژوهش واكاوي روند تغييرات دماي رويه در گستره ايران است. بدين منظور از داده هاي دماي رويه زمين سنجنده موديس ترا (MOD11A1) در دوره زماني 1379-1398 به‌صورت روزانه و با تفكيك مكاني 1 × 1 كيلومتري بهره گرفته شد. پس از استخراج داده ها در گستره ايران، روند دماي رويۀ گسترۀ ايران بر روي 1884077 ياخته به كمك آزمون من كندال موردبررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد بيشترين گسترۀ روند افزايشي دماي رويه در فصل زمستان در ماه دي، بهمن و اسفند قابل‌مشاهده است و بيشتر روند هاي افزايشي معني دار نيز در ارتفاعات ديده مي شود كه اين موضوع مي تواند در ارتباط با كاهش پوشش برفي و كاهش سپيدايي در اين نواحي باشد. بررسي روند دماي رويه در فواصل ارتفاع 100 متر نيز نشان داد كه در دي‌ماه تمامي سطوح ارتفاعي داراي روند افزايشي در دماي رويه است كه اين روند افزايشي در سطح 0.05 معني دار است.