بررسي تأثير امواج گرمايي بر جزاير حرارتي كلانشهر تبريز

امواج گرمايي از فرين هاي آب و هوايي آسيب زا بر انسان و محيط‌زيست است. هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير امواج گرمايي بر جزاير حرارتي كلانشهر تبريز طي سال هاي 2018-2003 بود. بدين منظور داده هاي حداكثر دماي ايستگاه سينوپتيك تبريز از سازمان هواشناسي اخذ و روزهايي توأم با موج گرمايي با كمك شاخص فومياكي و در محيط نرم‌افزار متلب تعيين شدند. جهت بررسي تأثير امواج گرمايي بر تشديد جزاير حرارتي، امواج گرمايي در ماه هاي گرم و سرد سال انتخاب و جزاير حرارتي براي آن روزها و يك روز بدون موج گرمايي با كمترين دماي حداكثر قبل از هر موج گرمايي در روز هنگام و شب هنگام به كمك داده هاي دماي سطح زمين سنجندۀ موديس آكوا محاسبه شد. طبق نتايج، طي دورۀ موردمطالعه حداكثر تداوم امواج گرمايي 4 روزه و لذا كوتاه‌مدت بوده است. بيشترين فراواني سالانه و ماهانۀ امواج گرمايي به ترتيب در سال 2010 و در ماه هاي آوريل، ژوئن و دسامبر بوده و روند امواج گرمايي در دورۀ موردمطالعه كاهش جزئي غيرمعنادار داشته است. براساس نتايج، هم در ماه هاي گرم و هم در ماه هاي سرد اغلب در هر دو شرايط وجود و عدم موج گرمايي، در روز جزيرۀ سرمايي و در شب جزيرۀ گرمايي در مركز شهر وجود داشته كه با وقوع موج گرما در مقايسه با روزهاي عادي بر شدت جزيرۀ سرمايي روزانه و جزيرۀ گرمايي شبانه افزوده شده است كه اين وضعيت در ماه هاي گرم محسوس تر از ماه هاي سرد بود. همچنين طبق يافته ها، تداوم امواج گرمايي نقش چنداني در تشديد جزاير حرارتي نداشته است.