بررسي تطبيقي ضمان ناشي از فقدان قصد در مهرالمسمي

زوجه در نظام حقوقي اسلام مستحق حقوق متعددي از جمله مهر است كه به‌ واسطه عقد نكاح دائم به ملكيت او درمي ‌آيد. امروزه مطابق با قول مشهور فريقين، علي ‌رغم اينكه زوجين به علت عدم وابستگي عقد به ذكر مهر، الزامي بر تسميه در عقد ندارند، گاه بر مبناي باورهاي غلط بر مهريه ‌اي توافق مي ‌كنند كه يا زوج قدرت پرداخت ندارد يا زوجين اصلاً قصد اخذ و اعطاء ندارند، بلكه مهر ديگري مقصود آنهاست كه خارج از عقد بر آن توافق نموده ‌اند. از آنجا كه ذكر اين نوع مهر در جامعه شايع شده، بازپژوهي ماهيت و آثار آن ضروري است. حاصل پژوهش نشان مي ‌دهد كه مهريه صوري به دليل فقدان قصد باطل است و اينكه با بطلان آن، چه ميزان مهريه بر ذمه قرار مي ‌گيرد، در حالتهاي مختلف و با توجه به قصد واقعي زوجين، متفاوت است. پژوهش حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي و با استناد به منابع كتابخانه ‌اي صورت گرفته است.