اثربخشي درمان راه حل مدار بر نگرش به خيانت زناشويي و صميميت زناشويي افراد متأهل

زمينه: نگرش به خيانت و صميميت متغيرهايي هستند كه مي توانند نقشي پررنگ در گرايش به خيانت زناشويي در زوجين ايفا نمايند؛ اما آيا درمان راه حل مدار در كاهش نگرش به خيانت زناشويي و بهبود صميميت زناشويي افراد متأهل كمك مي كند؟ هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان راه حل مدار بر نگرش به خيانت زناشويي و صميميت زناشويي افراد متأهل شهر بوشهر انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر از نوع طرح آزمايشي تك موردي از نوع خط پايه چندگانه بود. جامعه آماري پژوهش شامل زوج هاي مراجعه كننده به مركز مشاوره مسير زندگي در سال 1398 بود. 4 زوج (8 نفر) به روش نمونه گيري داوطلبانه هدفمند انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش عبارتند از: مقياس نگرش به خيانت زناشويي واتلي (2006)، پرسشنامه صميميت زناشويي باگاروزي (2001) و 8 جلسه 90 دقيقه اي درمان راه حل مدار به شيوه استيو دي شازر (عزيزي و قاسمي، 1396). داده‌ها به روش ترسيم ديداري‌‌‌‌، شاخص تغيير پايا و فرمول درصد بهبودي تحليل شدند‌‌‌‌. يافته ها: درمان راه حل مدار باعث كاهش متغير نگرش به خيانت زناشويي با (23/22 درصد بهبودي) و اثر آن تا پايان دوره پيگيري دو ماهه حفظ شد (20/07 درصد بهبودي). درمان راه حل مدار توانست صميميت زناشويي زوج ها را نيز افزايش دهد (14/64درصد بهبودي) كه اثر آن تا پايان دوره پيگيري ماندگار بود (12/61 درصد بهبودي). شاخص تغيير پاياي آنها هم حاكي از معني دار بودن اين تغييرات بود (0/05 P). نتيجه گيري: نتايج تحليل يافته هاي پژوهش نشان داد كه درمان راه حل مدار در كاهش نگرش به خيانت زناشويي و افزايش صميميت زناشويي افراد متأهل مؤثر است‌‌‌‌.