عنوان مقاله :
تأثير شيوههاي مختلف تصويرسازي ذهني ديداري و حركتي بر يادگيري مهارت پرتاب از زير شانه كودكان 8 تا 10 سال
پديد آورندگان :
ملكي ، فرزاد دانشگاه پيام نور مركز تهران - گروه تربيت بدني , كاشي ، علي پژوهشگاه تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه رفتار حركتي , عصاره ، الهه دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران , خاتون ضروني ، نرجس دانشگاه پيام نور مركز تهران
كليدواژه :
تصويرسازي ذهني , ديداري , حركتي , وضوح تصويرسازي , يادداري , انتقال
چكيده فارسي :
هدف تحقيق حاضر تأثير انواع مختلف تصويرسازي ذهني ديداري و حركتي بر يادگيري مهارت حركتي بسته، همچنين ارتباط بين توانايي وضوح تصويرسازي و عملكرد حركت ميباشد. روش: به همين منظور90 دانشآموز دختر راست دست 8 تا 10 سال بهصورت تصادفي در 6 گروه 15 نفرِ تمرين فيزيكي (PPG)، تصويرسازي ديداري (VIG)، تصويرسازي حركتي (KIG)، تركيب تمرين فيزيكي و تصويرسازي ديداري (VIPPG)، تركيب تمرين فيزيكي و تصويرسازي حركتي (VIPPG) و گروه كنترل (CG) تقسيم شدند. ميزان توانايي وضوح تصويرسازي آزمودنيها از طريق پرسشنامه وضوح تصويرسازي حركتي (VMIQ) اندازهگيري شد. تجزيهوتحليل دادهها با استفاده از تحليل واريانس مركب (مرحله)3 × (گروه)6، تحليل واريانس يكراهه، تحليل واريانس با اندازهگيري مكرر و ضريب همبستگي پيرسون انجام شد. يافتهها: در پسآزمون (يادداري) عملكرد گروههاي مختلف تصويرسازي (VIG,KIG,VIPPG,KIPPG) با گروه تمرين فيزيكي (PPG) برابر بود. نتايج مرحله انتقال نشان داد كه تركيب تصويرسازي ذهني با تمرين فيزيكي (KIPPG,VIPPG) بهطور قابلملاحظهاي عملكرد بالاتري نسبت به گروههاي ديگر داشتند. گروههاي تصويرسازي ذهني ديداري و حركتي عملكرد برابري را در مراحل انتقال و يادداري نشان دادند (KIG=VIG وKIPPG=VIPPG). نتايج تحقيق هيچگونه ارتباطي بين ميزان توانايي وضوح تصويرسازي و عملكرد حركتي نشان نداد. نتيجهگيري: ازجمله دستاوردهاي اين پژوهش هنگام آموزش مهارتهاي حركتي كودكان ميتوان از تصويرسازي ذهني استفاده كرد و كودكان نيز مانند بزرگسالان توانايي تصويرسازي ذهني مهارتهاي حركتي را دارند. اما كودكان (8 تا10 سال) توانايي جداسازي تصويرسازي ديداري و حركتي را ندارند.
عنوان نشريه :
علوم روانشناختي
عنوان نشريه :
علوم روانشناختي