اثربخشي تلفيق درمان‌هاي مبتني بر پذيرش و تعهد و بازي درمانگري دلبستگي محور (تراپلي) بر شدت نشانه‌ها و عملكرد كودكان مبتلا به اختلال وسواس - ناخودداري

زمينه: چند مطالعه به بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر شدت نشانه‌هاي اختلال وسواس پرداخته‌اند؛ اما پژوهشي كه به بررسي اثربخشي اين درمان در تركيب با بازي درمانگري دلبستگي محور بر نشانه‌ها و عملكرد كودكان مبتلا به اين اختلال پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: پژوهش حاضر به بررسي اثربخشي درمان تركيبي پذيرش و تعهد و بازي‌درمانگري دلبستگي محور بر علائم و عملكرد كودكان مبتلا به اختلال وسواس ناخودداري مي‌پردازد. روش: پژوهش از نوع شبه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با پيگيري سه‌ماهه و گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كودكان مبتلا به اختلال وسواس 8 تا 12 ساله در سطح شهر اصفهان در سال 1398، به همراه مادرانشان بود كه از اين ميان 20 زوج كودك و مادر پس از تشخيص روان پزشك يا روانشناس معتبر، به اختلال وسواس و كسب حداقل نمرۀ 14 در مقياس وسواس جبري ييل براون كودكان بر اساس نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه گمارش شدند. گروه آزمايش درمان تركيبي را به مدت 10 جلسه مشاوره فردي دريافت كردند، ولي گروه گواه هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. ابزار مورداستفاده شامل مقياس وسواس ناخودداري ييل براون كودكان (CYBOCS) و مقياس تأثير وسواس در كودك نسخۀ والدين (COIS R/ P) بود. يافته ها: براي تحليل داده‌ها از روش تحليل واريانس آميخته با اندازه‌گيري مكرر استفاده شد. يافته‌هاي اين پژوهش، تأثير درمان تركيبي پذيرش و تعهد و بازي درمانگري دلبستگي محور بر كاهش علائم وسواس، بهبود عملكرد كلي و بهبود عملكرد تحصيلي، اجتماعي، خانوادگي و توانش‌هاي زندگي روزمره را مورد تأييد قرارداد (P 0/05). نتيجه‌گيري: درمان تركيبي پذيرش و تعهد و بازي درمانگري دلبستگي محور بر كاهش نشانه‌ها و بهبود عملكرد در كودكان مبتلا به اختلال وسواس ناخودداري اثربخش است.