تأثير آموزش توانمندي‌هاي منش مبتني بر ذهن‌آگاهي بر ارتقاي كاميابي زنان در انتهاي بارداري و پس از زايمان

زمينه: جهت ارتقاي كيفيت دوران حساس گذار بارداري، نيازمند طراحي مداخلاتي كارآمد مختص زنان باردار هستيم. روانشناسي مثبت مداخلاتي را براي اين دوره ارائه كرده كه مورد توجه روزافزون قرار گرفته ولي اين نخستين بار است كه تمرين توانمندي‌هاي منش مبتني بر ذهن‌آگاهي در گروه زنان باردار طراحي و اجرا مي‌شود. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير آموزش توانمندي‌هاي منش مبتني بر ذهن‌آگاهي بر عوامل بهزيستي زنان قبل و پس از زايمان بود. روش: اين مطالعه از نوع شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با مرحلۀ پيگيري و گروه گواه است. جامعۀ آماري شامل زنان باردار ساكن شهر تهران در ماه‌هاي 6 و 7 بارداري بود كه در صفحه‌هاي اينستاگرام و تلگرام 5 متخصص زنان و زايمان فعال بودند. از اين افراد 60 نفر با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شده و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه (هر گروه 30 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش در 8 جلسۀ آموزشي 2 ساعتۀ آنلاين شركت كردند. هيچ مداخله‌اي در اين مدت برگروه گواه صورت نگرفت. در انتهاي دوره هر دو گروه در پس‌آزمون شركت كردند. جهت پيگيري، يك ماه بعد از زايمان نيز آزمون مجدداً در هر دو گروه انجام شد. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش، مقياس جامع كاميابي (سو، تاي و دينر، 2014) و پرسشنامۀ ارزش‌هاي فعال در عمل (پترسون و سليگمن، 2004) و همچنين بستۀ آموزشي توانمندي‌هاي منش مبتني بر ذهن‌آگاهي در بارداري (نيميك، 2014 و بارداك، 2010) بودند. جهت بررسي نتايج از نسخۀ 23 نرم‌افزار SPSS و آزمون تحليل واريانس اندازه‌گيري مكرر استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه افزايش معنا‌داري دركليۀ عوامل بهزيستي در گروه آزمايش وجود دارد (0/01 p) و اين افزايش در مرحلۀ پيگيري نيز همچنان معنادار باقي مانده بود (0/01 p). نتيجه‌گيري: به‌طور كلي مي‌توان گفت؛ كاربرد بستۀ آموزشي تمرين توانمندي‌ها مبتني بر ذهن‌آگاهي در بارداري مي‌تواند منجر به ارتقاي بهزيستي مادران در دوران بارداري و همچنين اوايل دورۀ بعد از زايمان شود.