تبيين دل‌بستگي به مكان در فضاهاي سبز شهري مطالعه مورد: فضاهاي سبز شهر رفسنجان

فضاهاي سبز شهري به‌مثابه كانون‌هاي سبز و طبيعي‌اند كه انسان امروز شايد براي گريز از محيط پرهياهوي شهري به آن‌ها پناه مي‌آورد. هرچند همين جذابيت‌ها در برخي موارد سبب شده كه اين فضاهاي سبز ارزشمند، دچار تغيير و تحولات نامطلوبي بعضاً ناشي از ساخت‌وسازهاي سرمايه گرايانه شوند. پژوهش حاضر باهدف تببين دل‌بستگي به مكان در فضاهاي سبز شهري نوشته شد. اين پژوهش ازنظر هدف كاربردي و ازنظر روش توصيفيتحليلي است. ابزار گردآوري داده‌ها در اين پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود كه به‌منظور بررسي پايايي چندين بار توسط اساتيد و كارشناسان مورد بازبيني قرار گرفت و به‌منظور بررسي روايي پرسشنامه از روش تركيبي و آلفاي كرونباخ استفاده شد كه نتايج نشان‌دهنده روايي موردقبول ابزار گردآوري پژوهش است. جامعه آماري پژوهش حاضر را شهروندان ساكن شهر رفسنجان مشتمل بر 161909 نفر مي‌باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 384 نفر برآورد گرديد كه به‌منظور اطمينان بيشتر تعداد 400 پرسشنامه جمع‌آوري شد. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها و اطلاعات از مدل‌سازي معادلات ساختاري مبتني بر روش حداقل مربعات جزئي در محيط نرم‌افزار pls استفاده شد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه ازنظر دل‌بستگي به مكان محدوده موردمطالعه در وضعيت نامطلوبي قرار دارد. همچنين نتايج نشان داد كه فعاليت‌هاي مكان تأثير مثبت و معناداري بر دل‌بستگي به مكان دارد، ضريب مسير به‌دست‌آمده برابر با 0.598 بود. از ديگر نتايج اين پژوهش آن بود كه مؤلفه‌هاي فعاليت‌هاي مكان عملكرد مكان، حضور پذيري، زيبايي بصري، مشاركت‌پذيري مكان و قابليت‌هاي مكان بر دل‌بستگي به مكان تأثير مثبت و معناداري دارد از بين مؤلفه‌هاي استخراج‌شده قابليت مكان با ضريب مسير 0.406 داراي بيشترين تأثير و شاخص مشاركت‌پذيري مكان با ضريب مسير 0.111 داراي كمترين تأثير بر دل‌بستگي به مكان در فضاهاي سبز شهري بود.