تأثير تداخل در بازتثبيت خاطرات اعتيادي با پروپرانولول بر ولع مصرف و هيجان در افراد با اختلال مصرف هرويين

مقدمه: رو به رويي مختصر با علامت‌هايي كه مواد مخدر را تداعي مي‌كنند منجر به بازتثبيت خاطره و از هم گسستن خاطره‌ي مواد با استفاده از دارو مي‌تواند موجب به ‌روزرساني خاطره و كاهش برگشت اعتياد شود. هدف: اين مطالعه با هدف تعيين تأثير تداخل در بازتثبيت خاطرات با پروپرانولول بر ولع مواد و هيجان در مصرف كنندگان هرويين انجام شد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نوع نيمه تجربي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بر روي 50 نفر مرد (ميانگين سن 22 تا 68 سال) در كمپ‌هاي درمان اعتياد در شهر قم در سال 1399 انجام شده است. ابزار گردآوري داده‌ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، مصاحبه ساختار يافته تشخيصي بر مبناي DSM.5، پرسشنامه آمادگي براي تغيير، مقياس تكانش گري بارت، آزمون كامپيوتري تصويري ولع مصرف، مقياس بصري آنالوگ ولع القايي و مقياس عاطفه مثبت و منفي بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 و با آزمون‌هاي تحليل واريانس چند متغيري با اندازه‌گيري مكرر و همبستگي پيرسون در سطح معني‌داري كمتر از (‌P 0/05) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. براي گروه آزمايش 10 دقيقه بعد از بازيابي پروپرانولول (40mg) تجويز شد و گروه كنترل دارويي دريافت نكرد. يافته‌ها: نتايج آزمون تحليل واريانس نشان داد كه تداخل در بازتثبيت خاطرات با پروپرانولول به طور معناداري موجب كاهش ولع القايي در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل شده است (P=0/001‌)، اما رابطه معناداري بين نوع عواطف منفي يا مثبت و ولع القايي در پيش آزمون (0/087‌=P و 0/223‌=P)، پس آزمون (0/186‌=P و 0/225=‌P) و پيگيري (0/018‌=P و 0/555‌=P) وجود نداشت. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد مي‌توان از نوآوري‌هاي علوم اعصاب در درمان اختلالات اعتيادي كمك گرفت.