كاربرد روش كاهش ابعاد چندعاملي (MDR) در شناسايي مدل‌هاي چند لوكوسي دخيل در رخداد بيماري بهجت

الگوريتم كاهش بعد چندعاملي به عنوان يك الگوريتم توانمند براي شناسايي اثرات متقابل مراتب بالا در ساختارهاي ابربعد محسوب مي شود. در اين تحقيق با استفاده از اطلاعات 748 مورد بيمار مبتلا به بيماري بهجت كه به مركز تحقيقات روماتولوژي، بيمارستان شريعتي تهران مراجعه كرده بودند و 776 شاهد سالم، براي شناسايي اثرات متقابل بين پلي مورفيسم هاي ژن ERAP1 دخيل در رخداد بيماري بهجت از الگوريتم كاهش بعد چندعاملي استفاده شده است. محاسبات با استفاده از نرم افزار mdr 3.0.2 انجام گرفته است. مدل هاي حاصل از الگوريتم كاهش ابعاد چند عاملي با دقت متعادل بالاي 0.6 دخيل در افزايش ريسك بيماري بهجت تعيين شده اند. الگوريتم كاهش ابعاد چند عاملي توان و سرعت بالايي در محاسبه اثرات متقابل پلي مورفيسم ها يا جهش هاي ژنتيكي و شناسايي اثرات متقابل مهم و معني دار دارد.