بررسي تغييرات دماهاي كمينه در شمالغرب كشور با استفاده از ريزمقياس گرداني آماري خروجي مدل‌هاي جهانيHadCM3 و MPEH5

پيش‌بيني تغييرات دماهاي كمينه براي اطلاع از ميزان تغييرات آن در آينده و در نظر گرفتن تمهيدات لازم، براي تعديل اثرات سوء ناشي از تغييرات آب و هوايي بر محصولات كشاورزي از اهيمت زيادي برخوردار است. در اين راستا مدل‌هاي گردش عمومي جو (GCM) طراحي شده‌اند كه مي‌توانند پارامترهاي اقليمي را شبيه‌سازي نمايند. در مطالعه حاضر داده‌هاي خروجي دو مدل گردش عموميHadCM3 و MPEH5 براساس دو سناريوي A2 و B1، توسط مدل آماري LARSWG در 21 ايستگاه‌ سينوپتيك واقع در شمال غرب كشور ريزمقياس گرداني شد و نتايج حاصل از آن بصورت ماهانه و دوره‌اي در دوره پايه (20101980) و دهه 2050 (20652046) براي دماي كمينه مورد ارزيابي و تجزيه و تحليل قرار گرفت. در ارزيابي مدل LARSWG به بررسي ميزان خطاي داده‌هاي مشاهداتي و شبيه‌سازي با استفاده از شاخص‌هاي MSE، RMSE، MAE و همچنين ضريب تعيين (R2) پرداخته شد و مدل براي منطقه مناسب ارزيابي گرديد. نتايج نشان داد كه مقدار دماي كمينه در دوره آينده نسبت به دوره پايه در منطقه شمال غرب افزايش خواهد يافت. اين مقدار افزايش دماي هوا در سطح منطقه مورد مطالعه بر اساس مدل‌هاي HadCM3 و MPEH5 به طور متوسط، 9/1 و 7/1 درجه سانتي گراد تا افق 2065 نسبت به دوره پايه خواهد بود. نيمه شمالي منطقه شمال غرب ايران از تغييرات دمايي بالاتري نسبت به مناطق نيمه جنوبي برخوردار خواهد بود. در واقع مناطق سردسيرتر عرض‌هاي بالا، با تغييرات افزايشي بيشتري در مقدار دماهاي كمينه مواجه خواهند شد. نتايج و دستاوردهاي اين تحقيق براي برنامه‌هاي بلند مدت در جهت اقدامات سازگارانه در مديريت باغهاي ميوه، توليدات كشاورزي و مديريت منابع آبي حائز اهميت است.