ارائه الگو براي مديريت راهبردي تاب آوري شبكه حمل و نقل درون شهري در منطقه يك شهر تهران

هدف مقاله حاضر شناسايي تاثير گذارترين راهبردهاي مديريتي در تاب آوري حمل و نقل درون شهري در منطقه يك شهر تهران و ارائه الگو است. تحقيق حاضر پيمايشي و تحليلي است. نمونه مورد مطالعه 100 نفر از خبرگان و مديران و متخصصان حوزه مديريت حمل و نقل شهري منطقه يك شهر تهران در سال 1398 بودند كه به روش نمونه گيري هدفمند در تحقيق شركت كردند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بوده است.[M1]  پس از تدوين چهارچوب نظري و شناسايي معيارهاي مديريتي تاب آوري شبكه حمل و نقل درون شهري؛ گويه هاي مرتبط با راهبردهاي مديريتي طراحي و نظر خبرگان استخراج شد كه با استفاده از نرم افزار spss و تكنيك تحليل عاملي؛ پنج عامل: 1 بهبود ظرفيت سازماني (5 گويه) 2 مديريت سيستمي (9 گويه) 3 كاهش مخاطرات (4 گويه) 4 بهره گيري از زيرساخت ها (5 گويه) 5 استفاده از فن آوري اطلاعات (3 گويه) به عنوان معيارهاي مديريت راهبردي تاب آوري شبكه حمل و نقل درون شهري منطقه يك شهر تهران شناسايي و الگوي مورد نظر طراحي شد. با برنامه ريزي صحيح و كارآمد در راستاي بهبود راهبردها و عملكرد مديريتي در تاب آوري حمل و نقل درون شهري و توسعه پايدار زيست محيطي مي توان گشايشي ايجاد كرد. اجراي بهينه حمل و نقل پايدار در صورت پايبندي به نگرش فرابخشي و هماهنگي دستگاه­هاي اجرايي و مديريتي مي تواند سيستم حمل و نقل درون شهريِ تاب آوري را براي منطقه يك شهر تهران رقم زند.