امكان سنجي استفاده از ضايعات ليگنوسلولزي براي توليد بيواتانول در ايران: كاربرد مدل سري زماني آريما

اولين قدم در امكان‌سنجي پروژه‌هاي كلان ملي در بخش انرژي، ارزيابي پتانسيل توليد و بررسي روند بازار تقاضاي محصول مي‌باشد. ارزيابي ميزان موفقيت يك طرح در زمينه سوخت‌هاي زيستي بعد از پيش‌بيني عرضه و تقاضا وابسته به شناسايي صحيح مكان‌هاي مناسب توليد، تاثيرات محيط‌ زيستي و شناسايي عوامل موثر فني، اقتصادي و اجتماعي آن طرح مي‌باشد. لذا دراين تحقيق با ارائه مدل پيش‌بيني كننده سري‌زماني خودرگرسيون ميانگين متحرك خود‌انباشته (آريما) به پيش‌بيني ميزان تقاضا بيواتانول در 5 سناريوي مختلف در يك افق زماني ميان مدت پرداخته شد. سپس با بررسي آخرين آمار و اطلاعات ضايعات كشاورزي، پتانسيل كنوني و نياز آينده اين محصول به مواد اوليه در چند استان مناسب براي توليد بيواتانول ارزيابي شد. نتايج نشان داد با توجه به روند افزايش ميزان تقاضا، ميانگين مصرف روزانه بنزين تا سال 1412 به 136.922 ميليون ليتر در روز خواهد رسيد. با توجه به پتانسيل فعلي (توليد روزانه حدود 18.16 ميليون ليتر بيواتانول)، امكان اجرايي نمودن سناريوي E5 و E10 تا سال 1412 براي وسايل‌نقليه بنزيني وجود دارد. در صورتي كه بخواهيم سناريوي E20 و E30 را در كشور اجرايي نماييم احتياج است تا سال 1412 ميزان توليد 7 محصول منتخب در اين تحقيق را در استان‌هاي خوزستان، فارس، خراسان رضوي، گلستان، اصفهان، مازندران، تهران، قزوين و البرز و گيلان به ميزان 62.2 ميليون تن در سال افزايش دهيم و فاكتور موثر در موفقيت طرح يعني حمايت‌هاي بخش دولتي را مد نظر قرار دهيم.