سهل انگاري و بي مبالاتي: گزارشي در حيطه قصور مراقبت پزشكي و پرستاري

مقدمه و هدف: دقت، مهارت و پايبندي به اخلاق پزشكي حداقل انتظار بيمار از كار درمان و قصور پزشكي به منزله كوتاهي در استانداردهاي مراقبت هاي پزشكي است كه انجام ندادن آن موجب خسارت جاني و مالي براي بيمار مي شود. منظور از شرافت و درستكاري تعهد كادر درماني مراقبتي به رعايت انصاف، صداقت و درستي در تعاملات شان با بيماران و حرفه است. هدف از گزارش اين مورد اخلاقي، طرح مبحث شرافت و درستكاري در درمان و مراقبت از طريق معرفي يك مورد قصور درماني مراقبتي در بيمار بستري در بخش مراقبت هاي ويژه است. گزارش مورد: بيمار آقايي 48 ساله كشاورز (راننده كمباين) بوده است كه به دليل خونريزي شديد از شريان بازويي دچار هايپوكسي مغزي و متعاقب آن كما به مدت 6 ماه مي شود. براي باز ماندن راه هوايي از لوله تراكئوستومي و براي تغذيه از لوله بيني به معده (NGT) استفاده مي شده است. با توجه به شرايط كما و علي رغم محدوديت استفاده از لوله گوارش (حداكثر 4 هفته)، بيمار بعد از 50 روز با لوله تراكئوستومي و لوله بيني معده اي و سطح هوشياري 4 (از 15) ترخيص شد. اين امر سبب بروز مشكلات جسمي متعدد و عوارض ماندگار براي بيمار (پس از به هوش آمدن) و هزينه هاي متعدد درماني براي خانواده بيمار شد. نتيجه گيري: در موارد نياز به تغذيه طولاني مدت از راه غيردهاني در بيماران در كما، از شيوه هاي جايگزين (ژژنوستومي) استفاده مي شود كه در اين مورد اقدامي براي بيمار صورت نگرفت و به هنگام ترخيص بيمار آموزشي نيز به خانواده بيمار داده نشد.