اثر تمرين تناوبي شديد بر بيان ژن‌هاي HSP-72 و TGF-β بافت كليه و برخي نشانگرهاي سرمي كليه در موش‌هاي صحرايي ديابتي نوع-II

مقدمه و هدف: بيماري كليه ديابتي (DKD) يكي از اختلالات بسيار مهم ديابت است. پروتئين شوك گرمايي 72 (HSP72) و فاكتور رشد تغييردهنده بتا (TGFβ) به عنوان نشانگرهاي راهبردي در حفاظت كليه مورد توجه مي باشند. تمرين تناوبي شديد (HIIT) نيز اثرات مثبتي بر مديريت ديابت دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسي اثر HIIT بر بيان ژن هاي HSP72 و TGFβ در بافت كليه موش هاي صحرايي ديابتي نوع 2 بود.مواد و روش ها: بيست و يك سر موش صحرايي به طور تصادفي در سه گروه (7=تعداد) تقسيم شدند: كنترل، ديابت و ديابت+HIIT. القاي ديابت نوع 2 با تزريق درون صفاقي نيكوتين آميد و استرپتوزتوسين انجام شد. گروه ديابت+HIIT چهار هفته برنامه ورزشي داشتند. بيست و چهار ساعت پس از آخرين جلسه تمرين، همه حيوانات تشريح شدند. نمونه هاي خوني براي سنجش سطح گلوكز، انسولين، كراتينين، اوره و اسيد اوريك پلاسما جمع شد. كليه چپ جدا و هموژنايز شد و بيان ژن هاي مذكور با استفاده از Realtime PCR صورت گرفت.نتايج: : ديابت به طور معني داري بيان ژن TGFβ را افزايش و بيان HSP72 را كاهش داد. در مقايسه با گروه ديابت، HIIT سطح گلوكز پلاسما را اندكي كاهش داد كه معني دار نبود؛ با اين حال، HIIT شاخص مقاومت به انسولين را بهبود داد (0.03=p). تغييرات كراتينين معني دار نبود اما اسيد اوريك در گروه ديابت+HIIT كاهش معني داري داشت (0.02=p). همچنين، HIIT بيان ژن TGFβ را كاهش و HSP72 را افزايش داد (0.001=p).نتيجه‌گيري: يافته هاي ما نشان داد HIIT به عنوان روش مداخله غيردارويي، احتمالا اثرات محافظتي بر كليه موش هاي صحرايي ديابتي نوع 2 دارد.