بررسي نقش كمال‌گرايي ظاهر فيزيكي، پذيرش بي‌قيد و شرط خود و كيفيت زندگي درتقاضا براي جراحي زيبايي بيني

سابقه و هدف: عمل جراحي زيبايي بيني رشد فزاينده اي از چند دهه قبل در كشور ايران پيدا كرده است. محققان عوامل متعددي را براي اين رشد بررسي كرده اند اما آنچه كمتر به آن بها داده شده، نقش عوامل رواني در تقاضا براي اين جراحي است. اين پژوهش با هدف بررسي نقش كمال گرايي ظاهر فيزيكي و پذيرش بي قيد و شرط خود و كيفيت زندگي بر تقاضا براي جراحي زيبايي بيني انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه با روش مورد شاهدي روي ۷۳ زن متقاضي جراحي زيبايي بيني با دامنه سني ۳۵ ۲۰- سال و ۷۳ زن غير متقاضي جراحي زيبايي بيني با دامنه سني همگون با گروه مورد به عنوان گروه شاهد انجام شد. افراد هر دو گروه از مراجعان به پنج مطب جراح متخصص گوش و حلق و بيني در شهر تهران انتخاب شدند. تمامي افراد از نظر اختلال بد شكلي بدن توسط پرسشنامه مقياس اصلاح شده وسواس فكري جبري كه توسط يل براون ارائه شده بررسي شده و افراد مبتلا از تحقيق حذف شدند. هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه هاي كمال گرايي ظاهر فيزيكي(PAPS)، پذيرش بي قيد و شرط خود(USAQ) و كيفيت زندگي فرم كوتاه(SF-36) ارزيابي شدند. يافته ها: سن گروه متقاضي 5/2±72/5 سال و گروه شاهد ۴/۴±62/9 سال بود. افراد دو گروه از لحاظ جنس يكسان و از نظر تحصيلات، وضعيت اقتصادي و اجتماعي مشابه بودند. رتبه كمال گرايي ظاهر فيزيكي در گروه مورد ۸±83/6 و در گروه شاهد ۹±33/2(0/10 P) بود. بين پذيرش بي قيد و شرط خود و نيز كيفيت زندگي، افراد دو گروه اختلاف داشتند(0/50 P).نتيجه گيري: به نظر مي رسد كمال گرايي ظاهر فيزيكي، عدم پذيرش بي قيد و شرط خود و پايين بودن كيفيت زندگي براي تقاضاي جراحي زيبايي بيني نقش دارند.