بررسي موانع دريافت فعال‌كننده پلاسمينوژن بافتي در بيماران مبتلا به سكته مغزي ايسكميك در بيمارستان لقمان حكيم تهران در سال 1397

زمينه وهدف: ترومبوليتيك داخل وريدي يك درمان تاييد شده براي سكته مغزي ايسكميك است. اين درمان در كشورهاي درحال توسعه كمتر از كشورهاي توسعه يافته استفاده مي شود. هدف مطالعه حاضر تعيين فراواني دلايل دريافت نكردن ترومبوليتيك داخل وريدي در بيماران است.روش بررسي: مطالعه حاضر يك مطالعه توصيفي مقطعي روي586 بيمار با سكته حاد مغزي مراجعه كننده بيمارستان لقمان حكيم تهران در سال 1397 است. در اين مطالعه فراواني موانع دريافت ترومبوليتيك داخل وريدي در بيماران ارزيابي شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار آماري SPSS 16 استفاده شد.يافته ها: از تعداد 586 مبتلا به سكته حاد مغزي، تاخير در مراجعه در 444 بيمار (76 درصد) كنتراانديكاسيون هاي متعدد براي دريافت فعال كننده پلاسمينوژن بافتي در 44 بيمار (31درصد) و پس از آن، سكته مغزي مينور يا در حال بهبود، در 35 بيمار (25درصد)، دليل دريافت نكردن فعال كننده پلاسمينوژن بافتي بودند.نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد مهم ترين دليل دريافت نكردن ترومبوليتيك داخل وريدي دير مراجعه كردن بيمار به بيمارستان است. افزايش اطلاعات بيماران در مورد اهميت مراجعه به هنگام به مراكز درماني برجسته ترين نقش را در افزايش استفاده از ترومبوليتيك تراپي در بيماران مبتلا به سكته مغزي واجد شرايط دارد.