بررسي ارتباط ميان رهبري آموزشي مديران، كارآمدي جمعي معلمان و رضايت شغلي آنان: رويكرد مدل معادلات ساختاري

An investigation of the relationship among principal instructional leadership, collective teacher efficacy and teacher job satisfaction: A structural equation modeling approach

باوجود اهميت رهبري آموزشي در جوامع پيشرفته و كثرت پژوهش هاي انجام گرفته در كشورهاي غربي، در جوامع درحال توسعه و جوامع شرقي، تنها در سال هاي اخير، مطالعات تجربي اندكي در اين حوزه انجام شده است؛ بنابر اندك بودن مطالعات تجربي درزمينه رهبري آموزشي مديران در ساختار آموزشي كشور، پژوهش حاضر به منظور تبيين هر چه بيشتر نقش پژوهش در مديريت آموزشي در بافت ايران انجام گرفت. به اين منظور، مطالعه اخير به بررسي رابطه رهبري آموزشي مديران، كارآمدي جمعي معلمان و رضايت شغلي در معلمان مدارس ابتدايي پرداخت. داده هاي جمع آوري شده حاصل از نظرسنجي از 292 نفر از معلمان مدارس ابتدايي استان كردستان با استفاده از تحليل عاملي تاييدي و مدل معادلات ساختاري (SEM) تجزيه وتحليل گرديد.گردآوري داده ها در واقع با اجراي پرسشنامه هاي سه متغير انجام شده و از روش نمونه گيري آسان استفاده گرديد. نتايج به دست آمده مدل ساختاري را مورد تاييد قرار داد كه بيانگر رابطه مثبت در ميان رهبري آموزشي مديران، كارآمدي جمعي معلمان و رضايت شغلي معلمان است. همچنين، اين يافته ها نشان داد كه رهبري آموزشي مديران تاثير مثبتي بر كارآمدي جمعي و رضايت شغلي معلمان دارد. به عبارت ديگر، هنگامي كه معلمان رفتارهاي مديريت آموزشي مديران را مناسب تصور كنند تعهد، درگيري حرفه اي و رضايت شغلي بيشتري هم خواهند داشت. يافته هاي پژوهش حاضر راهكارهاي نظري و آموزشي ارزشمندي براي مديريت مدرسه در ايران ارايه خواهد كرد.

Although a significant body of research on instructional leadership has been carried out in Western societies, few empirical studies have only recently been carried out in the developing and non-western societies. The present study was carried out to shed more light on leadership research in Iran, in which previous empirical studies on principal instructional leadership are very few. In so doing, the present study was set to explore the relationship between principal instructional leadership, teacher collective efficacy, and job satisfaction in Iranian primary schools. Survey data collected from 292 teachers were analyzed using confirmatory factor analysis and structural equation modeling (SEM). The results substantiated the hypothesized conceptual model suggesting positive relationships among principal instructional leadership, collective teacher efficacy and teacher job satisfaction. It was also revealed that principal instructional leadership had a positive effect on collective teacher efficacy and teacher job satisfaction. In other words, teachers will have more commitment, professional engagement, and job satisfaction when they find their school managers' educational management behaviors appropriate. The findings of the present study will offer theoretical and pedagogical implications for school leadership in Iran. It also adds to the existing body of research on the effects of principal instructional leadership in non-Western, developing societies.