عنوان مقاله :
بررسي فقهي - حقوقي مسؤوليت مدني پزشك در جراحي‌هاي زيبايي با تأكيد بر، ق.م.ا مصوب 1392
پديد آورندگان :
اسدي، حسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد ورامين - پيشوا - گروه الهيات، گرايش فقه و مباني حقوق اسلامي، تهران , كردبچه حسين‌آباد، محسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد ورامين - پيشوا، تهران
كليدواژه :
مسؤوليت مدني , جراحي‌هاي زيبايي , تعهد به نتيجه و تعهد به وسيله
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: در تحقيق حاضر مبناي مسؤوليت مدني پزشك جراح زيبايي مورد مطالعه قرار گرفته و در همين راستا مسائلي همچون ماهيت تعهد پزشك، انواع مسؤوليت پزشك، مفهوم خطاي پزشكي، تعهدات و الزامات جراحان زيبايي و ترميمي در گستره حقوق پزشكي و بسياري مسائل ديگر مطرح شده است. هدف ما در اين تحقيق تبيين مسئووليت مدني پزشك در جراحي‌هاي زيبايي مي‌باشد.
مواد وروش‌ها: اين تحقيق با استفاده از منابع كتابخانه‌اي و با روش فيش‌برداري تدوين گرديده است.
يافته‌ها: يافته‌ها حاكي از اين است كه؛ پيشرفت دانش پزشكي از يك‌سو و ضرورت‌هاي اجتماعي و ارتقاي سطح معاش از سويي ديگر از عواملي هستند كه گسترش گرايش به جراحي‌هاي پلاستيك را به ويژه در دهه‌هاي اخير موجب شده‌اند.
ملاحظات اخلاقي: در اين تحقيق با از ابتدا تا انتها با تكيه بر اصول اخلاقي و امانتداري و صداقت نگارش يافته است.
نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه اهدافي كه در جراحي زيبايي مورد نظر متقاضيان اين عمل و اطبا مي‌باشند، تا اندازه‌اي از هدف اصلي اعمال پزشكي كه پيشگيري از بيماري و درمان بيمار است فاصله مي‌گيرد. در حقوق ايران قانون‌گذار مبناي مسؤوليت پزشك را مبتني بر تقصير دانسته و براي او فرض تقصير كرده است. گاهي پزشك با درج شرط برائت مي‌تواند از مسؤوليت رهايي يابد «اما با توجه به اوصاف جراحي زيبايي و لزوم حفظ ايمني بيشتر در آن و عدم توقف مصالح جامعه بر انجام اين جراحي، بايد قائل به اين بود كه اخذ برائت جراحان زيبايي نمي‌تواند موجب جابه‌جايي بار اثبات تقصير باشد و تنها كافي است زيان‌ديده، رابطه سببيت ميان عمل جراح زيبايي و خسارت را ولو به طور كلي، به اثبات برساند و پس از اين ديگر جراح است كه بايد ثابت كند كه اولاً: جراحي مزبور با توجه به منافع مورد انتظار، امري عقلايي و مشروع بوده است؛ ثانياً: اطلاع‌رساني و آگاه‌سازي كافي نسبت به بيمار صورت گرفته است؛ ثالثاً: زيان وارده ناشي از عاملي خارج از كنترل جراح بوده كه ناشي از نقص علم پزشكي يا واكنش خاص بدن بيمار به عمل جراحي بوده است، تا موجب رفع مسؤوليت او گردد».
چكيده لاتين :
No English Abstract
