مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - تحولات حق بر سلامت در ايران و بين‌الملل (با تأكيد برحقوق شهروندي و كوويد 19)

چكيده فارسي :

زمينه و هدف: حق بر سلامت يكي از مصاديق حقوق طبيعي است كه اسلام نيز بر آن تأكيد دارد و از عوامل اصلي در ارزيابي توسعه‌يافتگي جوامع محسوب مي‌شود و در ذيل نسل دوم حقوق بشر قرار مي‌گيرد. بر اساس بند ب ماده 55 منشور ملل متحد، دولت‌ها متعهد به ارائه راه‌حل‌هايي براي غلبه بر مشكلات حوزه سلامت و حمايت از نهادهاي تأمين اجتماعي، درماني و بهداشتي مي‌باشند. هدف اصلي پژوهش حاضر، بررسي مفهوم و جايگاه حق بر سلامت در نظام حقوقي ايران و جهان با تأكيد بر حقوق شهروندي و پاندمي كوويد 19 مي‌باشد. روش پژوهش: اين پژوهش با روش توصيفي - تحليلي تهيه شده و جمع‌آوري اطلاعات آن نيز با ابزار اسنادي - كتابخانه‌اي صورت گرفته است. يافته‌ها: يافته‌ها حكايت از آن دارد كه دولت‌ها براي تأمين يك زندگي سالم ملزم به اقداماتي فوري (تهيه دارو) مي‌باشند. دولت ايران نيز در اصل 29 قانون اساسي اين مسئله را مورد تأييد قرار داده است. همچنين دولت ايران به موجب ماده 25 اعلاميه جهاني حقوق بشر و ماده 12 ميثاق حقوق اقتصادي و اجتماعي حق دسترسي به داروهاي درماني را به رسميت شناخته است. ملاحظات اخلاقي: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعايت اصالت متون، صداقت و امانتداري رعايت شده است. نتيجه‌گيري: در نظام حقوق بين‌الملل حق بر استحقاق، جزئي از اهداف و تعهد نسبت به آن و يك تعهد سياسي محسوب مي‌شود. بهتر است اين حق به مثابه يكي از مصاديق حقوق بشر در نظر گرفته شود. در ايران علي‌رغم وجود برخي قوانين خاص در اين زمينه كه موجب افزايش برخورداري افراد مي‌شود، اما در عمل نتيجه مطلوب حاصل نشده است.