بررسي پزشكي–فقهي، حقوقي جنايت وارد بر دستگاه شنوايي انسان

زمينه و هدف: دستگاه شنوايي به عنوان يكي از اعضاء اصلي بدن نقش بسيار مهمي در فرايند يادگيري و فعاليت روزمره انسان دارد و در علوم پزشكي از نظر تشريحي به چهار قسمت خارجي، مياني، داخلي و مركزي تقسيم مي­ شود. با توجه به ارزش عملكردي هر قسمت، جنايت وارده به آنها اثرات متفاوتي در فرايند شنيدن، يادگيري و برقراري ارتباط فرد با محيط پيرامون دارد. جنايت سيستم شنيداري از جمله جنايت به عضو و منفعت است. اهميت انجام اين پژوهش توصيفي-تحليلي از اين جهت است كه با رويكرد پزشكي-فقهي و حقوقي جنايت عمدي وارد بر گوش خارجي، مياني، داخلي و مركزي مورد واكاوي قرار گرفته است. مواد و روش‌ها: اين پژوهش به شيوه توصيفي- تحليلي و براساس مطالعات اسنادي و جمع ­آوري داده ­هاي حقوقي و پزشكي به تحليل جنايت وارد بر سيستم شنوائي انسان پرداخته است. يافته‌ها: با عنايت به عدم شرط مماثلت سلاح در استيفاء قصاص، مي­ توان علاوه بر نگاه قانون به قصاص لاله و نرمه گوش با لحاظ اصل «والجروح القصاص» و رعايت مماثلت در نتيجه، جنايات وارد بر پرده گوش و مجراي شنوايي خارجي را نيز قابل قصاص دانست. جنايت وارد بر استخوان گوش مياني و حلزون شنوايي به علت بيم خطر قابل قصاص نيست. در شكستگي استخوان گوش مياني با لحاظ ماده 573 ق.م.ا بايد علاوه بر ديه شكستگي استخوان، ديه تفويت منفعت شنوايي را نيز در نظر گرفت. ملاحظات اخلاقي: در تمام مراحل پژوهش، ضمن رعايت اصالت متون، صداقت و امانت­داري رعايت گرديد. نتيجه‌گيري: قانون و مقررات پزشكي قانوني براي جنايت وارد بر سيستم شنيداري مركزي يعني استماع، ديه يا ارش مقرر نكرده است. از طرفي ميزان مجازات تعييني براي جنايات وارد بر پرده و مجراي شنوايي خارجي متناسب با سطح عملكردي عضو نيست. با توجه به پيشرفت علم پزشكي و تشخيص و كمي­سازي ضايعات رترو كوكليار و اينكه قانون گذار مجازات اصلي جنايت عمدي به عضو و منفعت را قصاص مقرر كرده است. بازنگري در قوانين و مقررات مربوط به جنايت وارد بر سيستم شنوايي ازجمله جنايت وارد بر سيستم مركزي ضروري است.

No English Abstract