تبيين وجوه زيباشناسانه و تربيتي تئاتر شورايي با تكيه بر انديشه هاي جان ديويي

Delineating Aesthetic and Educational Aspects of Theater of the Oppressed Using John Dewey’s Ideas

ديويي رسالت فلسفه را تحول اجتماعي مي‌دانست و تحول موردنظر او به‌وسيله آموزش صورت مي‌پذيرد. بديهي است دوران كلاس و مدرسه روزي به پايان مي‌رسد اما از آنجا كه رشد انسان توقفي ندارد تعليم ‌و تربيت نيز نبايد محدود به برهه خاصي از زندگي باشد بلكه نفوذ نهادهاي آموزشي اجتماعي بايد هميشه جاري بوده و ادامه داشته باشد. اقدامات فرهنگي و هنري نظير تياترهاي كاربردي ابزارهاي آموزشي مفيدي هستند كه بهره‌گيري صحيح از آنها مي‌تواند در رشد و تكامل اخلاقي و توانمندي‌هاي اجتماعي شهروندان يك جامعه تاثير قابل‌توجهي داشته باشند. آگوستو بوآل نيز كه يكي از بزرگترين نظريه‌پردازان پيشروي تياتر كاربردي محسوب مي‌گردد، تياتر شورايي را جهت رسيدن به نقطه شروع تغيير و دگرگوني زندگي پيشنهاد نمود. تياتر مدنظر بوآل فرصتي براي افراد جامعه فراهم مي‌كند تا خواسته‌هاي دروني‌شان را بيان كنند. در تياتر شورايي موقعيت‌هايي مشابه واقعيت ساخته مي‌شود و فرصت تمرين و تجربه زندگي به مخاطبان داده مي‌شود، بدون آنكه آنان متحمل ضرر و زيان و فرصت‌سوزي شوند. پژوهش حاضر با استفاده از پژوهش‌هاي بنيادي پيشين، در زمينه فلسفه زيبايي‌شناختي و تربيتي ديويي و با روش توصيفي-تحليلي بر آن است تا به اين پرسش پاسخ دهد كه چگونه مي‌توان با بهره‌گيري از نظريات ديويي به تحكيم و موكدسازي تياتر شورايي اقدام نمود و راهكارهايي براي افزايش كاركرد اين گونه نمايشي ارايه كرد. در اين مقاله پس از پرداختن به تياتر شورايي، در بخشي ويژه بر تياتر رنگين‌كمان آرزو تمركز مي‌شود و نشان داده خواهد شد كه مي‌توان با ايجاد همدلي در ميان تماشابازيگران و ترغيب به عمل بيانگر، سلامت رواني آنان را ارتقا داد.

John Dewey thought that the mission of philosophy was social change, and the desired change could be achieved through education. Human growth is perpetual, and so education should not be limited to a specific period of life, rather it should be a part of the process of life. The class and school years always come to an end eventually, however, the influence of social educational institutions must be continuous. Cultural and artistic measures such as applied theaters are useful educational tools that can have a great effect on the moral growth and social life capabilities of the citizens. Augusto Boal developed the idea of the Theater of the Oppressed (TO) to reach the starting point of change in life. TO provides an opportunity for people in society to express their inner desires. Here, certain situations similar to reality are created, where the audience is allowed to practice and experience life, without having to endure losses and lose opportunities. This study was mainly based on secondary research using existing fundamental works on Dewey’s aesthetics and education philosophy, aiming to provide applied research for empowering Theater of the Oppressed (TO) and presenting solutions to increase its function. After a review of TO, the theater of the Rainbow of Desire was explored in a special section, showing that it is possible to improve the mental health of the spect-actors by creating sympathy among them and encouraging them toward expressive actions.