مزاج شناسي به منزله روش در فرايند آفرينش و مطالعه شخصيت دراماتيك نمونه مورد مطالعه: نمايشنامه ملكه زيبايي لي نين

Temperament Knowledge as The Process of Creating and Studying Dramatic Characters ,Case study: The Beauty Queen of Leenane

«شخصيت پردازي» و «شخصيت شناسي» از اركان درام است؛ كه هم در مرحله نمايشنامه نويسي و هم در مرحله نقد و تحليل آثار نمايشي كاربرد فراواني دارد؛ به خصوص در گونه هايي از نمايش كه با مفاهيم عميق تري از وجوه شخصيتي كاراكترها سر و كار دارند. مطالعاتي كه پيرامون جايگاه «شخصيت» از دو منظر نمايشي و روان شناسي انجام شده است، به درك بهتر عوامل اجرايي و نيز عرصه هاي نظري آثار نمايشي مي انجامد. با شناخت خصلت هاي روحي- جسمي چون علايق، نفرت ها، تيك هاي بدني و حسي و نيز افكار و رفتار كاراكترهاست كه امروزه نتايج درخشاني براي تقويت اجرا و تحليل آثار نمايشي كسب شده است. مكاتب و سبك هايي چون «تياتر بي چيز» يرژي گروتفسكي، «تياتر بيومكانيك» مه ير هولد و شيوه تمرين يوجينيو باربا، همگي با شناخت و بهره مندي از علومي چون كالبدشناسي، دستگاه تنفسي و حتي ورزشي چون يوگا، سعي داشته اند به درك درستي از توانايي هاي بدن انسان دست پيدا كنند. شناخت شخصيت انسان در بكارگيري قوه بازيگري محصور نمانده و زمينه هايي چون نمايشنامه نويسي و تحليل آثار نمايشي را هم دربر مي گيرد. اين پژوهش سعي دارد از دانش «مزاج شناسي» به عنوان شاخه اي از طب سنتي يا قديمي - كه نسبت كردار و خلق وخوي انسان با انواع مزاج ها را بررسي مي كند- بهره برده و روشي نو در موضوع پژوهش ارايه نمايد. ارايه الگوهايي براي طبقه بندي شخصيت هاي نمايشي، قابليتي را براي مزاج شناسي فراهم نموده كه مي توان از آن به عنوان روشي در حوزه هاي مختلف از جمله در شيوه شخصيت پردازي آثار نمايشي بهره برد. اين پژوهش به روش توصيفي تحليلي انجام گرفته و از نمايشنامه ملكه زيبايي لي نين اثر مارتين مك دونا به عنوان نمونه مورد مطالعه اين پژوهش استفاده شده است.

Alchemymical “Characterization” and “personality” are the cornerstones of drama; many apply in both playwriting and play criticism and analysis. Especially in game genres that deal with deeper concepts of the characters’ personality aspects. Studies of the status of “personality” from both the theatrical and psychological perspectives lead to a better understanding of the executive factors as well as the theoretical domains of dramatic works. By recognizing the mental-physical characteristics of the characters such as interest, hatred, physical and sensory tics, as well as their thoughts and behaviors, brilliant results were obtained that will strengthen the performance and analysis of the games. Schools and styles such as Jerzy Grotowski’s “Silent Theatre”, Meyer Hold’s “Biomechanical Theatre” and Eugene Barba’s practice unleash the abilities of the human body as it tries to make sense of and harness knowledge of anatomy, the respiratory system, and even sports such as yoga. Recognition of human personality is not limited to the use of acting power and includes areas such as playwriting and play analysis. This research tries to use the knowledge of “temperament” as a branch of traditional or ancient medicine and to present a new method to the research subject. The provision of patterns for the classification of dramatic characters has provided a temperamental capability that can be used as a method in a variety of fields, including the characterization of dramatic works. This research was carried out with the descriptive-analytical method and the play of Martin McDonagh’s The Beauty queen of Leenane nin was used as the study sample of this research.