نگارش صحيح يك گزارش موردي؛ از پاپيروس ادوين اسميت تا بيانه CARE

Writing a Case Report Correctly; from Edwin Smith Papyrus to the CARE Statement

گزارش هاي موردي به عنوان يك منبع ارزشمند در مطالعات پزشكي مطرح هستند و به همان ميزان نقش مهمي در پيشرفت علمي دارند. گزارش موردي از 1600 قبل از ميلاد مسيح تا عصر حاضر، مسيري طولاني طي كرده است. مواجهه با نكات جديد باليني توسط پزشكان و ساير محققان و گزارش آن به صورت يك مقاله گزارش باليني، مي تواند پيش زمينه اي براي مطالعات وسيع تر بعدي باشد. نا آشنايي با اصول اساسي نگارش مقالات گزارش موردي، ميزان تمايل به نگارش و چاپ اين مقالات را خصوصا توسط محققان جوان كم كرده است. آشنايي با اين سير تاريخي و نيزشيوه نگارش صحيح گزارش موردي، علاوه بر ارزش علمي، مي تواند يك تجربه عالي آموزشي به خصوص براي دانشجويان پزشكي و پزشكان جوان باشد. هدف از اين مقاله، ارايه يك دستورالعمل استاندارد براي نگارش و انتشار مقالات گزارش موردي است.

Case reports are valuable sources in medical studies and they play an equally important role in scientific progress. The case report goes a long way from 1600 BC to the present day. Facing new clinical cases by physicians and other researchers and reporting it as a clinical case report article can be a prelude to further studies. Unfamiliarity with the basic principles of writing case reports has reduced the willingness to write and publish these articles, especially by young researchers. Understanding this historical course and the correct way of writing a case report, in addition to its scientific value, can be a great educational experience, especially for medical students and young physicians. The purpose of this article is to provide a standard guide for writing and publishing case report articles.