كليدواژه :
آنتراسيكلين , سميت قلبي , محافظت قلبي , اختلال كاركرد بطن چپ
چكيده فارسي :
شيمي‌درماني مبتني بر آنتراسايكلين جزء اصلي شيمي‌درماني كمكي سرطان سينه و بخش موردنياز كموتراپي تركيبي درماني در لوسمي حاد، بيماري هاچكين، لنفوم غيرهاچكين و چندين تومور جامد مي‌باشد. ولي استفاده از آن مي‌تواند همراه با افزايش خطر ايجاد اختلال كاركرد بطني باشد كه مي‌تواند برگشت ناپذير باشد. چندين مكانيسم مانند افزايش در راديكال‌هاي آزاد سوپرآنيون، آپوپتوز و اختلال كاركرد ميتوكندري ممكن است مسئول ايجاد كارديوميوپاتي ايجادشده با آنتراسيكلينها باشند. چندين استراتژي براي پيشگيري اوليه سميت قلبي ايجادشده با آنتراسيكينها معرفي‌شده است. اين استراتژي‌ها يا به‌صورت اوليه بر روي كاهش خطر ظرفيت سميت قلبي متمركز هستند(استفاده از مشتقات داراي سميت قلبي كمتر، تزريق ممتد، يا كپسول‌هاي ليپوزومي) يا شامل كاربرد عوامل محافظت‌كننده قلبي مثل؛ Dexrazoxane، ممانعت كننده‌هاي آنزيم تبديل‌كننده آنژيوتانسين، بلوكرهاي رسپتور آنژيوتانسين، بتابلوكرها و استاتين ها مي‌باشد. هرچند، در حال حاضر درمان‌هاي محافظت‌كننده قلبي با اين داروها نيازمند تعيين كارايي در تريال هاي بزرگ كلينيكي مي‌باشد. Dexrazoxane تنها داروي محافظت‌كننده قلبي مي‌باشد كه در بيماران تحت كموتراپي با آنتراسيكلين ها داراي كارايي ثابت شده اي مي باشد. بيماران كانسري تحت درمان با آنتراسيكلين ها نيازمند مانيتور منظم كسر تخليه بطن چپ قبل، در خلال و پس از انجام كموتراپي مي باشند.
چكيده لاتين :
Anthracycline-based chemotherapy is a major component of adjuvant chemotherapy for breast cancer and a required part of curative combination chemotherapy for acute leukemia, Hodgkin disease, non-Hodgkin lymphoma, and several solid tumors. However, its use is associated with an increased risk of developing ventricular dysfunction which may be irreversible. There are several mechanisms, such as elevation in free superoxide anion radicals, apoptosis, and mitochondrial dysfunction which may be implicated in anthracycline-induced cardiomyopathy. Several strategies for the primary prevention of anthracycline-induced cardiotoxicity have been introduced. These strategies have primarily concentrated on either decreasing the risk of cardiotoxicity potency (using less cardiotoxic derivatives, continuous infusion, or liposomal encapsulation) or administrating cardioprotective agents such as dexrazoxane, angiotensin converting enzyme inhibitors, angiotensin receptor blockers, beta blockers, and statins. However, cardioprotective treatment with these medications still requires a demonstration of efficacy in large clinical trials. Dexrazoxane is the only cardioprotective agent with proven efficacy in patients undergoing anthracycline-based chemotherapy. Cancer patients receiving anthracycline therapy require regular monitoring of left ventricular ejection fraction prior to, during and after chemotherapy.
