مقايسه تاثير پياده روي در آب و خشكي بر TNF-α و IL-10 سرم زنان سالمند با نارسايي دياستولي

The Effect of Two Types of Exercise on Water and Land on Some Inflammatory Factors in Elderly Women with Diastolic Disorder

يكي از مهم ترين اهداف سلامتي، كاهش محدوديت هاي وابسته به سن در سالمندان است. فعاليت بدني يكي از روش هاي پيشگيري، به تاخير انداختن يا درمان اختلالات ناشي از پيري در افراد با نارسايي قلبي است. مطالعه حاضر باهدف مقايسه تاثير پياده روي در آب و خشكي بر برخي عوامل التهابي در زنان سالمند با اختلال دياستولي انجام شد. مواد و روش ها در اين پژوهش نيمه تجربي 40 آزمودني داراي اختلال دياستول با ميانگين سني 5±65 به طور تصادفي به سه گروه كنترل (10 نفر)، گروه پياده روي در آب (15 نفر) و گروه پياده روي در خشكي (15 نفر) تقسيم شدند. تمرينات شامل 12 هفته، 3 جلسه در هفته و به مدت 60 دقيقه با شدت 40-50% vo2 peak بر روي تريدميل و در آب انجام شد. 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين نمونه هاي خوني گرفته شد و سطوح متغيرهاي TNF-αو IL-10 موردبررسي قرار گرفت. براي تعيين معنادار بودن متغيرها از آزمون آماري تحليل واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد. يافته ها نتايج نشان داد، تمرين در آب و خشكي باعث كاهش سطوح سرمي TNF-α (P=0/016)، (P=0/027) و افزايش سطوح سرمي IL-10 (P=0/002)، (P=0/011) مي شود كه ازلحاظ آماري معنادار بودند. نتيجه گيري تمرينات هوازي از جمله پياده روي باعث كاهش التهاب سيستميك مي شود. با توجه به وجود مشكلات ارتوپدي و درد مفاصل در سالمندان ميتوان پياده روي در آب را جايگزين كرد. تمرينات در آب به علت فشار هيدروستاتيكي آب باعث افزايش بازگشت وريدي و بهبود عملكرد قلب در سالمندان مي شود.

Introduction Background: One of the most important health goals is to reduce age-related limitations in the elderly. Physical activity is one of the ways to prevent, delay or treat aging-related disorders in people with heart failure. The aim of this study was to investigate the effect of walking on water and land on some inflammatory factors in elderly women with diastolic disorders. Material and Methods In this semi-experimental study, 40 subjects (mean age 65±5) were randomly divided into 3groups, control (n = 10) and two groups: walking on water (n = 15) and walking on land (n = 15). Exercises consisted of 12 weeks, 3 sessions per week for 60 minutes on the treadmill each session with 40-50% VO2max intensity. Blood samples were taken 48 h after the last practice session the levels of TNF-α and IL-10 were evaluated. were used One-way ANOVA and Tukey post hoc tests to determine the significance. Results The results showed that the water and land-based training group decreased the serum levels of TNF-α (P = 0.016) (P = 0.027) and increased the IL-10 serum levels, respectively. There were statistically significant differences (P = 0.002) (P = 0.011). Conclusion Aerobic exercise, including walking, reduces systemic inflammation. Due to orthopedic problems and joint pain in the elderly, walking in the water can be substituted. Exercise in water due to the hydrostatic pressure of water increases venous return and improves heart function in the elderly