عنوان مقاله :
اعتباربخشي وصيت تمليكي از سوي وراث
پديد آورندگان :
فتحي، هادي دانشگاه آزاد اسلامي، اهواز , براتي، فرج الله دانشگاه آزاد اسلامي، اهواز , حسيني، حسام الدين دانشگاه آزاد اسلامي، اهواز
كليدواژه :
وصيت , موصي , موصي له , تمليكي , تعليق
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: يكي از مسائل پرچالش و پربحث در زمينه وصيت، دشواري شناخت عواملي است كه سبب معلق شدن وصيت شود مقاله حاضر به اعتباربخشي وصيت تمليكي از سوي وراث، پرداخته است. هدف ما در اين پژوهش تبيين نمودن اعتبار بخشيدن به وصيت تمليكي از سوي وراث ميباشد.
مواد و روش‌ها: اين مقاله، بصورت؛ توصيفي-تحليلي و با استفاده از مطالعات كتابخانه اي- اسنادي سعي در رسيدن به مقصود مورد نظر دارد.
يافته‌ها: وصيت در تنوّع تصرف هايي است كه شخص براي زمان بعد از مرگ خود مي كند. در وصيت تمليكي پس از ايجاب موصي تشخيص دقيق ماهيت قبول موصيله آثار فراواني به دنبال خواهد داشت. اگر قبول را جزء يا ركن وصيت بدانيم و بدون آن وصيت باطل باشد، وصيت تمليكي عقد خواهد بود كه فقهاي مذاهب اسلامي پيرو اين نظر هستند. ولي اگر قبول بدون اعتبار باشد يا اينكه وصيت از عوامل قهري انتقال باشد، وصيت تمليكي ايقاع خواهد بود. و اينجاست كه جايگاه اخلاق حسنه در اعتباربخشي به اين نوع وصيت نمود پيدا ميكند.
ملاحظات اخلاقي: از ابتدا تا انتهاي مقاله با پايبندي به اصول صداقت و امانتداري تهيه و تدوين گرديده است.
نتيجه‌گيري: فقهاي مذاهب اسلامي معتقدند كه وصيت براي ورثه جز با تنفيذ سايرين نافذ نخواهد بود در مورد ماهيت وصيت مازاد بر ثلث اكثر فقها آن را وصيتي از جانب موصي دانسته‌اند كه تنفيذ آن منوط به موافقت ورثه بوده است در مورد زمان تنفيذ هم اكثراً معتقدند زمان تنفيذ يا رد وصيت پس از مرگ موصي است و رد يا پذيرش وصيت توسط ورثه در زمان حيات موصي ارزش فقهي و حقوقي ندارد. بنابراين اخلاق ايجاب مي نمايد، آنچه موصي در زمان حيات وصيت نموده، وراث با تنفيذ آن بعد از مرگ موصي به آن اعتبار ببخشند.
چكيده لاتين :
No English Abstract
