الگوهاي توجه بصري در اختلال طيف اتيسم

مقدمه: مطالعات در زمينه توجه بصري در افراد اتيستيك به دليل اعمال پيش‌فرض‌ها، بررسي محدود ويژگي‌ها و ايجاد محدوديت در نوع محرك‌ها معمولا به نتايج متناقضي منجر مي‌شود. در اين مطالعه سعي شده است تا با يك بررسي همه‌جانبه، استفاده از داده‌هاي رديابي چشم و همچنين با بهره‌گيري از ابزار پردازش تصوير، الگوهاي موجود در توجه بصري افراد اتيستيك مورد بررسي قرار گيرند. روش كار: در اين مطالعه داده‌هاي رديابي چشم 28 آزمودني با استفاده از مدل‌ها و ابزار پردازش تصاوير همچون مدل ايتي و كخ و ليبل‌مي بررسي شد. تصاوير مورد مطالعه بر اساس ويژگي‌هاي سطح‌ پايين (رنگ، شدت و جهات)، ويژگي‌هاي سطح بالاتر همچون اندازه اشياء و ويژگي‌هاي ارتباطي و اجتماعي تجزيه، بخش ‌بندي، برچسب ‌گذاري و دسته‌ بندي شدند. همچنين الگوهاي توجه بصري ميان گروه افراد اتيستيك و كنترل مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد افراد اتيستيك نسبت به گروه كنترل توجه كمتري به بخش‌هايي از تصاوير كه شامل ويژگي‌هاي معنايي و ارتباطي است نشان مي‌دهند و در مقابل زمان بيشتري را در توجه به بخش‌هايي كه شامل ابزار و وسايل است صرف مي‌كنند. اين افراد در توجه به بخش‌هايي از تصاوير كه شامل مضامين اجتماعي است كندتر عمل مي‌كنند. به علاوه در بخش‌هايي كه فاقد ويژگي‌هاي معنايي يا اجتماعي است زمان بيشتري را در هر فيكسيشن صرف مي‌كنند. نتيجه ‌گيري: نتايج نشان داد مي‌توان علائم و نشانه‌هاي اصلي اختلال طيف اتيسم را در الگوهاي توجه بصري افراد داراي اتيسم مشاهده كرد و احتمالا بتوان از اين الگوها براي طراحي فناوري‌هاي غربال گري اتيسم بر پايه ابزار رديابي چشم بهره برد.